Sayın Şahinkayalılar. Bu bölümde zaman kısıtlaması olmaksızın kısa bir hayat hikayesi ile birlikte ebedi hayata göçenlerin fotoğraflarını paylaşıyoruz.
Rahmetli Ahmet amcayı nasıl anlatsam bilemiyorum 96 yada 95 li yıllardı bize harçlık vermek için behane arar dururdu.Evin temellerini açtırdı hani açamayız oda ev yapmaktan vazgeçer düşüncesiyle.Ama biz parayı aldık fakat bizim haricimizde herkes çalıştı o temellerde.Sonraki ihalesiz işler birbirini kovaladı.Her gördüğündede sanki biz çok iş etmişiz gibi siz olmasanız bu evi yapmayacaktım derdi.Benim mahallede en çok sevdiklerimin başında gelirdi.halende öldüğüne inanamıyorum.Mekanı cennet olsun güzel amcamın
-Allah rahmet eylesin,,,,,,,,,,,,,
Belki görmüş olabilirim ama şu an resimden hatırlayamadım...İşte üzüldüğüm noktalardan birisi de kendi köylülerimi tanımamam....Bu site sayesinde gelin tanışalım,tanış olalım..........
Yeni evi yaparken yukardaki eski evde ikamet etmekteydi.Akşamları da evin önünde kilimi serer uzanırdı.Bazan saat 11-12 ye kadar sürerdi.Yaz olduğundan çok tatlı serin bir havası olurdu.Bende akşam genelde o vakitlerde eve gittiğim için sık sık karşılaşırdık.Hemen çağırır "sabri bir çay içalim devam edersin".Oturur bir çay içer sonra giderdim.Allah rahmet etsin
Hayat bir var bir yokmuş.Bir yıl önce çok sağlıklı ve yaşam dolu olarak ayrıldığımız Ahmet amcayı yitirdik.Almanyadan emekli olduktan sonra çalışmayı bir kez olsun bırakmadan yaşamına yayla ve köy ekseninde devam etti.Allahtan rahmet dilerim.