Anılarda Kalan Tebessümler

[Cengiz Selimoğlu]

Dünyanın en asil,en onurlu mesleğini yaparlar.Dünyaları verseniz bir öğrencisinin başarısından duyduğu mutluluğu veremezsiniz onlara.Çok zorluklarla karşılaşırlar ama yinede yıldıramaz onları bütün olumsuzluklar.Onlar mesleğine sevdalıdırlar ve bu sevda onları ayakta tutmak için yeterde artar.Yılda birgün onlar içindir ama hergünümüz emirlerine amadedir.Dünyanın bütün çiceklerini sereriz önlerine 24 Kasımda ama onlara mutluluk veren bir öğrencilerinin şiir okuması en güzel hediyedir onlar için.Öğrencilerinin başarılarında ailelerinden çok sevinirler çünkü onların herşeyidir öğrencileri.Her başarıda onların mutlak bir emeği vardır.Başarısızlıktada aileleri teselli etmek onlara düşer yine toz kondurmazlar öğrencilerine.Çünkü ekmektir,sudur,soluduğu havadır,emekleridir onlar için öğrencileri.Hiç istemeselerde bir gün ayrılmak zorunda kalırlar aramızdan,çok sevdikleri kuzucuklarını arkalarında gözü yaşlı bırakarak.Bir bakarsınız bu ayrılış onların en özel günlerindedir yani öğretmenler gününde.Bizler garipseriz bu ayrılışı üzülürüz ama onlar yine gururlu, onurludurlar bizler göremezsekte sevinç gözyaşlarını.Musalla taşından bakarlar onlar için saflar oluşturmuş kuzucuklarına yıllar sonra gözleri yaşlada olsa toplanmışlardır bir araya geride bıraktıkları en büyük servetleri öğrencileri.Bende bu yazımda sizlerle bir öğretmenden arda kalan

23 Kasım 2007 de kaybettiğimiz ve 24 kasım öğretmenler gününde toprağa koyduğumuz kendiside bir öğretmen olan Mehmet(muhammet)Güvercin ile eşi Meyrem Güvercin(kestabo) arasında geçen şimdi sadece anılarda kalmış birkaç komik muhabbeti sizlerle paylaşmak istedim.Öğretmenler gününde belki öğrencileri ona dünyanın bütün çiceklerini götüremedi ama en güzel duaları,en güzel, en sıcak sevgilerini getirdiler. Mezarını bile sıcak tudacak saf ve sıcacık sevgilerini.
Herbiri anılarını anlattı birkaç damla göz yaşıyla birlikte.

Bir gün trb zonda Mehmet amcayla meyrem teyze pazara giderler.Alış verişlerini yaparlar ve eve dönmek için arabalarına binerler yolda meyrem teyze yok yavaş git yok hatalı sollama bir sürü laf mehmet amca dayanamaz değirmendere mevkinde arabayı sağa çeker.Meyrem teyzeye sakin bir şekilde ya yabirbak sanki senin tarafda lastik batladı der meyrem teyzede iner zavallı o inince Mehmet amca kapıları kilitler camı az açar ve Meyrem teyzeye seslenir sen dolmuş ile gel o yavaş gelur hatalıda sollamaz ve çekip gider

Yine geçenyıl birlikte köye yollanırlar nisanda.Dernekpazarına geldiklerinde Mehmet amca uyur ve araba yoldan çıkar tarlada dururlar.Neyse bişe olmadı azbir hasarla olay atladılır.Köye gelirler bizde sorarız kendisine nasıl oldu kaza diye. Mehmet amca yahu der Cengiz trb zondan çıktık bu karı bir başladı konuşmaya hiç susmaz eyisimi dedum bunu dinleyecek yerde uyuyayim ve uyudum o konişdi durdi. Bir baktum çıktuk trafa meyrem yıkayu ortaluği nedur dedum sus bak bu sefer ikaz ettum seni birdaha çok konuştun dereye atarum arabayi

Ölümünden bir hafta önce Mehmet amcayla yine köyde haftasonu akşam oturuyoz adam kalp hastası ama bir ikramlar yahu yeter dedim amca yok olmaz zavallı meyrem teyze 3 sefer çay yapti dedum amca tamam artık saatda 23 oldu ola dedi ben senun içun yapturmayurum bunlari meyrem oturmasun diye bu ikramlari yapturuyurum. Güldük meyrem teyze aynayı alır ve kendine bakar derki ey gidi ne haldayum nekadarda ihtiyarladum, çirkinledumda hemen aynayı bırakır.Tabi Mehmet amca dururmu bir hışımla döner ona ya der bak ben ne mubarek bir insanum sen kendi suratuna bir dakka bakmaya tahammül edemedun ben yıllardur o surata bakayurum işte anla ne çektuğumi.

Sevgili güzel komşum mekanın cennet olsun

Öğretmenim,canım benim canım benim
Seni ben pek,pek çok severim
Senbir ana sen bir baba
Her şey oldun artık bana
Hangibirimizin belleklerinde ilk güngibi güzelliğiyle durmuyorki ilkokul sıralarında öğrendiğimiz bu şiir(hele birde gaz lambasının altında ezberlediyseniz)bu güzel şiire birde benim mehmet amcam için yazdığım bir şirden üç dörtlük yazayım

23 kasımda bir kara haber
Aldık mahalleden inanamadık
Koşup geldik baktık herkes ağlıyor
Hocam biz acına dayanamadık

Eve geldik baktık feryat'ı figan
Şimdi gözyaşıdır arkandan akan
Sessiz yatıyorsun şoktadır hakan
İrkildik durulduk bumudur tufan

En güzel gününde bıraktın bizleri
Geldi evlatların arar gözleri
Acın çok ağırdır tutmaz dizleri
Yürekleri yakar baba sözler

[İlkay Güvercin]

Ne güzel anılar.Hepsi mazide kaldı malesef.Allah rahmet etsin.

[Fatma Ozbilgi]

Cok guzel anilar, kadinlarin dirdiri gene cikti on plana,allah rahmet eylesin, eski insanimiz daha baskadir,eline saglik Cengiz Bey..

[Bülent Altuncu]

Eline sağlık cengiz, Mehmet amca'yı ölümünün ardından bu kadar güzel, içten, sevecen ve tebessümle anman çok yerinde oldu. Şunun için yerinde oldu ;ölüyü klasikleşmiş bir anma şekli vardır ya özellikle bizim buralarda. Adam öldükten sonra kendilerini kandırırcasına gereksiz övgülerle şişirip anlatırlar ya. Bu tarzın dışında oldu senin anlatımın. Mehmet amcadan anlattığın üç anıyıda, girişini de tebessümle okudum, malesef yaşarken anlatıldığında kahkaha atmıştım ama şimdi sadece dediğin gibi tebessümle ekrana baktım. Hayat bu .....

[Raşit Fuzoğlu]

mehmet amcayı fazla tanıma imkanım olmadı ama gercektende espirili bir insanmış mekanı cennet olsun.Abi gerceten bu sekilde mehmet amcayı yazman ve anılarını anlatman cok güzel bir tarz oldu en azında kalıplaşmış düşüncelerden cıkıtın onu güzel bir şiirle andın bülent abinin dediği gibi .sana helal olsun sende bu yürek bu sevgi dolu bu nese ve farklı bakış acısı varken senin isteyipte yapamayacagın iş yoktur diye düşünüyorum gercekten bunu anıları bizle palaştıgından dolayı sana teşeşekkürlerimi bildirmeyi borç biliyorum eline yüregine diline sağlık

[Mehmet Aydinli]

Güzel insanların geride bıraktığı anılar ve hizmetleri de elbette kendileri kadar güzeldir.Köyümüzün merhum öğretmenlerinden Mehmet GÜVERCİN öğretmenimiz ve ağabeyimizin de kendisi kadar güzel anılarını Cengizin güzel anlatımıyla yazılarından okumak ve dinlemek ,duygulu bir dille ve duygulu güzel şiirle tamamlayan kaleminden yazıyı okumak elbette bizi hüzünlendirdi . Bu güzel insanı , kutsal meslek adamını , bu kutsal mesleği ve mesleğinin güzelliğini ,önemini burada anımsattığı ,dile getirdiği için Cengiz SELİMOĞLUNA teşekkür ederim.

[Sabri Kahveci]

Mehmet abiyle (amca dememiz lazım ama ağız alışkanlığı) bu yıl gibi hiç bu kadar uzun boylu oturmamıştık.Ağustos,eylül,ekim aylarını köyde hemen hemen beraber geçirdik.Yolda volta atarken evin arka tarafında oturmuş halde iken "uşaklar gelin bir çay içelim" demesiyle yanına iner çayımızı içerdik.cengizin dediği gibi niyeti meryem yengeyi oturtmamak mı idi bilemem .Cevizi ve incirleri topladık bol muhabbetli şakalarla.kendisi ile en son olarak caminin yanındaki oturakta Ahmet amca ile (Ahmet köseoğlu ki onunla da son görüşmemdi) beraber ramazanın birinci günü iftarı beklerken 2 saat kadar oturmuştuk.
Ahmet amcada "yahu ameliyat olalı epey oldu ama hala yürümekte bayağı zorlanıyorum" derken bizde kendisine "muhanatlık etme bu yaşta bu kadar olur.Ameliyat oldun diye 15 yaşında ki delikanlı gibi olacak değildin ya".gülüştük...her ikisini de son görüşüm olacağını nerden bilirdim....

[Köksal Ağaoğlu]

Cengiz’in yazısından esinlenerek Mehmet ağabeyin hayata farklı pencereden bakışını, gerçekleri mizahla işlemeye olan ilgisini yansıtacak kısa bir anımı aktararak yad edeyim.

Bayburt’ta çalıştığım günlerde rahmetli Mehmet ağabey de yayladan Bayburt’a gelip gider ve fırsat bulduğunda bazen ziyaret, bazen de yayla yolu ihtiyaçları için yanıma uğrardı. Ben her zaman güleç yüzlü, şen şakrak insan olarak tanıdım Mehmet ağabeyi. Şakalaşırdık her karşılaştığımızda. Hemen hemen her konuşmamızın bir bölümü Hakan kardeşimle ilgili olurdu…

-Hakan’la görüşüyor musun?
-Tabii haftada en az bir kez görüşürüz.
-Ne yapayu?
- E siz görüşmeyu misunuz? Aramayu mi?
-Bizi aramayu. Biliyusun durumi. Yaho adamı evlendiremeyuruk.
-Nasi, niye ne deyu? (. Hakan’la şakalaşmamıza malzeme temin etmek için bilerek Hakan aleyhinde konuşturmaya çalışırdım.)
-Yaho evlen, bul birini deyurum ona. Adamun bi gayreti yok, ola kariyi da biz bulacağuk ona.
- Oyalayu bizi. Bizum zorumuzle bir iki kişi ile konuşuyu. Ama ne deyu olara bilmem. Bizi kanduruyu. Göya olmayu, isinamadum , elektrik alamadum. Yaho senun anlayacağun semada şeyler uyduruyu bize…
- Göya bizi duşunuyu. Ailemuze uymaz, yok oyle yok boyle
-Ola bırak deyurum ona, bırak bizi duşunmeyi Rus olmasun da kim olursa olsun raziyum deyurum ona. Aradan bir iki ay geçti gene bi ses yok. Geçen aradun oni: “ ola var mi bişe?” deyurum konuyi değişturuyu.. “Boba tamam tamam bakayirum ama bu işler aceleye gelmez. Ailemuze uygun olsun…” gibi ayni hikayeler. Ama tepem atti . Ola birak bulari Rus’ada raziyuk bul birini daha..

Hakan gecikmeli de olsa babasını mahcup ederek birini bulup torun özlemini de sağlığında giderdi ama torununa doyamadan uçmağa vardı…

Mehmet ağabeye Allah’tan gani gani rahmet yakınlarına tekrardan sabırlar dilerim…

[Serkan Birinci]

Sevgili Cengiz;

Bazen iş yoğunluğu nedeniyle zaman bulup bazı yazıları değerlendirme, özümseyerek okuma fırsatı bulamıyoruz.

Anlaşılan o ki, ses sanatçılığı dışında farklı meziyetlerin de var. Esasında türkücülük (mani anlamında) yönünü ta rahmetli Selamat Başar'a yazdığın ağıtla biliyorduk ya sık sık tekrar edilmeyen meziyetler körelir diye düşünüyorduk. Ama görülüyor ki, bu alanda çalışmalar sürüyorsa da paylaşılmıyor.

Sözün özü. Pek tanımasamda sevgili Hakan'ın babası Merhum Mehmet Hocamızın şahsında eğitim camiasının tüm neferlerine bir minnet ve şükran hikayesi sundun bize.

Ellerine sağlık. bu vesileyle idealist, milletin bekaasına hizmet eden ve geleceklerimizi yetiştiren, şekillendiren tüm hocalarımızın emeğini sağlık. Aramızdan ayrılanları minnet ve şükranla anıyoruz. ruhları şad olsun....

Umulur ki söz konusu camianın yeni neferleri de; görevlerinin ehemmiyeti nedeniyle halka ve hakka hizmet etmenin maneviyatının idrakindedirler.

[Sami Ayan]

Sevgili Cengiz
Taslak halinde iken haberim vardı bu yazıdan. Tamamlanmış ve çok güzel olmuş. Tam bir aşağaki oda sohbeti. Ölümü bile tebessüme dönüştürmek Bülentin de altını çizdiği gibi bize has bir şey. Kelimeleri duygu ve yaşamla yoğurmak herkesin işi değil. Ama sen bu konuda kendini fazlasıyla kanıtladın. Benzer yazıların devamı Şurlulara borcundur. Merhum hocamıza da bu vesile ile tekrar Allah'tan rahmet diliyorum.

[Cengiz Selimoğlu]

Sevgili Sami inşallah ömür vefa ettiği sürece bende yazmaya devam edecem.Bu aralar yoğunluktan dolayı zaman ayıramıyorum.Seninde dediğin gibi benim şurlulara olan borcum bitmez.Zaman zaman kırdığım insanlar olsada, fevri davranıp üzdüklerimiz olsada, Şurlu olmanın ayrıcalığını her yerde yaşıyorum.Hele bu son zamanlarda katıldığım her programda köylülerimin mesajları, tlfları beni anlatamayacağım kadar çok yüceltiyor.Özellikle tlf nundaki son kontorleride bana destek olmak için mesaj gönderen genç kardeşlerimin isimlerini görünce diyorum ki:İyiki Şurluyum köyümü ve sizleri çok seviyorum.Bazen okuyorum sitede bazıları diyorki nasihat babında sanırım işte biz demedikmi sana köylülerine güvenme, onlardan fayda gelmez ,yapacağın işede engel olurlar gibi anlamsız ve boş sözler.Bende şu ana kadar en büyük desteği köylülerimden aldım ve almayada devam edeceğimden eminim.Bu yüzden köyüm için karşılık beklemeden herzaman herşeyi yapacağımdan kimsenin şüphesi olmasın.Bu hizmetlerden biride siteye yazı yazmaktır ve bende herzaman yazmaya devam edecem.

[Adnan Ayaz]

............................Sevgili Cengiz,
....Öğretmen olmanın yanısıra örnek kişiliğiyle köyümüzde ve çalıştığı yerlerde sevilen çok değerli ağabeyimizi bu şekilde bir kere daha anımsayarak o değerli şahsiyetleri elbette unutmamak gerekir.
....Farkında mısınız,gidenlerin yerleri hep boş kalıyor.Allah onları gani gani rahmet eylesin.Bizim en büyük eksikliğimiz büyüklerimizin kıymetini sağ iken bilememektir.Epey zamandır gençlerimizi izleyerek kendimce bir değerlendirme yaptım ve şu sonuca ulaştım.
....Malumlarınız olmak üzere herkesle görüşebildiğimiz yer yaylamız KUŞMER'dir.Ben,orada karşılaştıklarımla sohbet ederken vakit kaybetmeden önce kiminle konuştuğumu soruyorum ve tek taraflı olarak tanışıyoruz.Bir çoğu bana,ağabey ya da amca siz kimsiniz diye sorma ihtiyacını duymuyor...Benzeri karşılaşmalarımız Trabzon'da meydanda Ünal'ın dükkanında da çok oldu...
....Şimdi soruyorum.Gençlerimiz neden ilgisiz ve duyarsız.Niçin tanışmak istemiyorlar.Acaba çekindikleri şey nedir.?
....Gençlerimiz geleceğimiz olduklarına göre,büyüklerini tanımak zorundadırlar.Emaneti kimlerden devraldıklarını bilirseler yapacakları işlerde daha emin olurlar diye düşünüyorum.Sana da rahmetli ağabeyimiz Muhammet(Mehmet) Güvercin için yazdıklarından dolayı teşekkürlerimi iletirken,köyümüz yazarlarının artmasından son derece haz duyuyorum ve tüm yazarlarımızı da bu nedenle bir kere daha kutlar;sağlık,mutluluk ve esenlikler dilerim.

[Muzaffer Mustafa Altuncu]

::::Sevgili Cengiz,
Bu sayfanı ilk defa incelediğim için üzgünüm.O kadar çok sayfa varki, benim gibi bu işleri seven kişi bile bakmadığı sayfa olabiliyormuş..

Dört elinde dört hüner...Site için yaptığın her çalışma için teşekkür..... En önemlisi sesinle köyümüz sanatçıları arasında oluşun...Başarılar...

[Cengiz Selimoğlu]

Nasılda geçti zaman farkına bile varamadan.Daha yakılan ağıtların sesi dinmeden,gözyaşları kurumadan kocaman bir yıl oldu.Bir yıl oldu ve yarın yinebir öğretmenler günü en mutlu gününde yine yoksun.Ardından bıraktığın gözü yaşlı çok seveninin yüreğinde bir başka anılacaksın yarın.Memleketin her köşesinde ülkesine hizmet için görev yapan yetiştirdiğin öğrencilerinin ufkunda bir başka canlanacaksın yarın.Belki yine arkandan gözyaşı akıtacağız sevgi ve özlem dolu sözcüklerle,gözyaşı yere değmeden sevgin yüreklerden hiçdinmeden yine zaman akıp giecek ve bizler sizi hep sevgiyle anacağız.Üzerinde soğuk yellerin estiği,yağmurların yağdığı,herbir karesi gözyaşıyla ıslanmış,soğuk,ama sevgilerle dolu mezarından birbaşka yükseleceksiniz göklere yarın.Mustafa kemal Türkiyesinin Işık ve Umutları olarak.Kurumaya yüz tutsada üzerindeki çicekler,aşındırsada rüzgar üzerinizdeki toprağı,ıssız uçrabir köşede yapayanlız kalsanızda yaktığınız meşale aydınlatacak ülkenin dörtbir yanını.Sevgili Mehmet amcam başta sen ve senin gibi ebediyete intikal etmiş bütün öğretmenlere yüreğimdeki bütün sevgiler dünyanın bütün çicekleriyle gönderiyorum.Duygularımı hissedeceğinizden hiçbir şüphem olmadan.sizleri çok seviyor hergün daha fazla özlüyor ve rahmetle anıyoruz.

[Cengiz Selimoğlu]

Cengiz abi yarın öğretmenler günüdür ama ben, benim günümde sevinemiyorum.Çünkü bu gün babamın ölümünün birirnci yılı ve 24 kasım toprağa emanet ettiğim,canımı da yanında koyduğum gündür.Çok acıdır ki 24 kasımda arayacağım,öğretmenler gününü kutlayacağım rehberim olan öğretmenim yok.O benim BABAM'dı.Babamdan öte benim baş öğretmenim oldu.,öğretmen olmanın ne kadar önemli olduğunu,sabırı,şefkati,idealist olmayı,dürüst,namuslu ama en önemlisi öğretmen olmayı öğretti bana.Babacığım Yakıp elime verdiğin meşaleyle ülkemin en doğusundaki öğrencilerimi ısıtıyorum şimdi tıpkı senin istediğin gibi....Senin yasını her gün tutuyorum ama öğretmenler gününde daha bir acı çekiyorum.Sana Iğdır'dan, bütün güzel kokulu çiçekleri ve yüreğimi gönderiyorum.Seni çooook seviyorum ve özlüyorum....KÜÇÜK KIZIN

Cengiz abi babamı unutmadığın ve yazdığın güzel metinler için sana teşekkür ediyorum.Bu vesileyle kaybettiğimiz tüm öğretmenlere de allah rahmet etsin diyorum.saygılarımla...