yahu mehmet ne güzel yazmışın. gene debreşti yaralarım. kimin debreşmezki. yokluğun beraberinde getirmiş olduğu o zevkli armut ve elmaları nasıl yediğimizi unutmak için insanın aklını kaybetmesi lazım.
yahu o zaman en acı veren arabaların geldiği zaman bizlerin camede olmasıydı. hiç unutmam camedeki diyalogları
-acaba bize yük geldimi.
-inşallah gelmiştur.
-ola dursunun nanagası armut yolladi
falan filan uzar gider.
ozamanki kamyon defterleri saklansaydı şimdi antıka değerinde olurdu.
değerini siz düşünün.
ahhh o insanlar.