ÇOK YENİDİR BİZİM KÖYÜN YOLLARI...

[Naci Altuncu]

ÇOK YENİDİR BİZİM KÖYÜN YOLLARI...
Bizim kuşağın çocukluk ve ilk gençlik yıllarında köyümüzün yolu yoktu. Köyün altından geçen ve Çaykara’yı Bayburt’a bağlayan tek yol bizim ilk tanıdığımız araba yolu idi. Okuma kitabımızdan öğrendiğimiz telefon ve telgraf tellerini de bu yolun kenarındaki direklerde gördük. Şimdi düşünüyorum da 25 yaşın altındaki gençlerin çoğu telgrafın ne olduğunu bile bilmiyor. Her neyse. Bu yol bizi öncelikle yaylamıza , Çaykara’ya sonrada Türkiye’ye ve dünyaya bağlardı. Yol üzerinde ki İfler Irmağı, Çsarmaç, Ğadi Altı ve Ğadi Köprüsü duraklarından yukarı çıkan patika yollarla Şur köyünün mahallelerine ulaşılırdı. Kısacası 1970 li yılların başlarına kadar Bizim köyün yolu yoktu.
Köyün ve mezirelerin yolları son 35 yılda yapıldı. Bu otuz beş yılın emeğini, çilesini, azmini kavrayabilmek için yapılan yolara bakmak yeterlidir. Köyümüzdeki yollar en ilkel araç gereçlerle yapılmıştır. Sık sık arızalanan buldozerler, kompresörlerle yapılanlar deyim yerindeyse kazma kürkle, sırtta kum, çimento, taş , ağaç taşınarak tamamlandı. Tartışmalar, kavgalar, gürültüler , yol yapımını engellemeler cabası.
Şur köyünün ilk yolu Feğmenos Kabanlarından aşağıya virajlarla inen yol. 1968- 1969 YILLARINDA YAPILDI. Yolu Mollaselim’ler yaptırdı Ortaokul yıllarımızdı. Her sabah erkenden Çsarmacı geçmek zorundaydık. Yolun yapımında tüm Feğmenos çalıştı. Aklımda kaldığı kadarıyla öncülüğünü yapanlar; Kemal Ve Rıfat Taşkın idi. Dedim ya şur köyünün ilk yolu bu yoldu. Çok virajlıydı, dikti, dardı ama yinede uzun yıllar sadece Feğmenos’a değil tüm Yukrı Şur’a hizmet etti. Veli Taşkın’ın kendi üretimi olan toplama arabası bu yolun simgesi olmuştu.Yolun ilk zamanlarında ufak bir yağmurda yol kapanırdı.Diğer yollar yapılınca bu emektar yol atıl duruma düştü ve kapandı. Feğmenos yolunun tek kazası Kazancı Hasan’ın BMC Kamyonla yuvarlanmasıdır. Arabada tek olan Hasan Kazancı hayatını bu yolda kaybetti.
Bu yolun devamı Feğmenos’u Çmaur mahallesine bağladı. Ama Şur’un ikinci yolu Zurdğli Yolu oldu. Bu yol yukarıdan aşağı yapıldı. Ğolobisten Lakrop’tan Zurduğhli meşesinden aşağı indirildi ve Sülenden sonra mahalleye ulaştı.Zurduğhli dan aşağı Çamur mahallesine inince sağa ve sola dal verildi. Ardından yolu Çaykara’ya bağlamak için Feğmonos yolu ile birleştirildi. Birkaç yıl böyle çalıştı. Bu yolun öncülüğünü Zihni Ayal(Hoca) , Kazancı KÜMBET, Çsübocer Halim yaptılkar.Bu yolda Zurduğhli ve Ça mur mahallelerinin yaptıkları yoldur.
Sağa ayrılan kolu ; önce Bbayros’a daha sonraki yıllar Lazkıran’a kadar Ahmet Cemal Ayan’(Mudoğlu) ın başkanlığındaki yol yaptırma derneği yaptırdı. Yol önce Bobayros Camisine kadar, sonra Çordanlara ve son olarakta ilkokulun üstüne kadar 2-3 yılda yapılabildi. Bu güzergahtaki tüm sıkıntıları rahmetli Ahmet amca çekti. Tüm küfürleri sineye çekerek bu hizmeti köyünden esirgemedi.Yol yıllarca Lazkıran’da kaldı.
Yukarki şur da ki azmi gören Aşağı Şurlular da yol çalışmalarına başladılar.Kaskarobağlardan başladılar kısa sürede yaklaşık bir yılda Fosiya, Silandoz, Kaban mahallelerini yollandırarak, Paratikoz’un dibinden Çaykara’ya ulaştılar. Ardından Feğmenosla işbirliği yapıp yolu Yukarı Şur ve Feğmenos yolu ile birleştirdiler. Bu çalışmanın öncülüğünüde Muharrem Durgun, Kolsuz Mustafa, Hikmet Durgun, Kadir Okur Hacı Ali Sarı yapmışlardı.
Yukarıda ki yolun devamı H. Davut Şahin’in yol başkanlığında yapıldı. Önce Ğadi’da Murud’a kadar çıkıldı. Sonra Ğadi Köprüsü bağlantısı sağlandı.Bu süreçte H.Davut Hoca Ve Gafur Erel’in olağanüstü sabırları yolun bitirilmesini sağladı.
Kırma ve Ayambas yollarının öncüsü ise Naneko Hasan İla H. Hasan Şahin oldu.
Bu gün Şur Köyüne alttan üç, üstten üç yol bağlantısı var. Şur Köyünün yola en yakın mahallesi olan Kamalı mahallesine yol birkaç yıl önce bağlanabildi. O da yarım. Temennim bu yolda tamamlanır. Anabodamo yolu sürekli çalışır hale getirilebilir ve Şinekle bir bağlantı sağlanır.
Yazımın başında çok yenidir bizim Köyün yolları demiştim. Gördüğünüz gibi hala eksikler var.İş gençlere düşüyor. Haydi gençler eksikleri tamamlamak için çalışmalara başlayın bu yollarda giderken emek verenleri yad etmeden gitmeyin.
Köy yolu yapımında emek verenler tüm köylülerdi. Sadece emek mi? Kimi maaşından artırdı verdi. Kimi ineğini ya da koyununu sattı verdi. Analar ve gelinlerden bazıları boğazından lirasını indirdi verdi.İnsanlar gece gündüz yağmur, çamur demeden çalıştılar.Çalışmanın güçlüklerini, sıkıntılarını daha net anlatabilmek için o zaman yaşanan gerçekleri bir yol öyküsü olarak kısaca anlatayım.
Yol yapabilmek için Dozer almak lazım. Dozer köy hizmetlerinden alınacak. Onun için siyasi torpil gerekli, İktidar partisinin ilçe başkanını alıp Trabzon’a Köy hizmetlerine gideceksin. Gitmeden önce Parti il başkanına telefon ettirmek işleri kolaylaştırır. Köy hizmetleri müdürü bir sürü engel çıkartabilir. En basiti “bu yıl sizin köy programda yok” diyebilir. Yeni torpillere koşacaksın. Baskı yaptıracaksın. Yetmedi; Yalvar yakar olacaksın. Sonunda “peki ,tamam” dedirtip dozeri alacaksın.
Dozer kara güze kadar dağlarda yayla yolarında . Yaylalara kar düşmeden inmez. Dağlar kar yağınca köy yolları programı başlar. Dozer ve kompresör gelir. Mazotunu köylü verecek operatörü, yağcıyı, kompresörcüyü ve dinamitçiyi köylü ağırlayacak. Tüm masraflar bir yana onların hizmetini yapacak birileri olacak. Tüm bunların sorumlusu yol yaptırma derneği başkanı ve yönetim kurulu. İyi yatak, iyi yemek, iyi hizmet eksiksiz yapılacak. Aksi taktirde iyi çalışmazlar. Sık sık arızalar başlar. Eksikler çıkar . İş uzadıkça uzar. Bunları eksiksiz yapsan da çalışma haftada üç gündür. Dört gün çalıştıramazsın . Çalıştırayım dfesen bahşiş adıyla vereceğin rüşvete yol için toplanan para yetmez. Dozerciler Salı sabahı gelir özel taksi ile yola çıkar, Cuma sabahı haftalık tatilini başlatırlardı.Arıza olduğunda on beş yirmi gün ara var demekti.
Dozerciler; etli yemek yer, filtreli sigara içer, günde üç kez, gecede en az iki kez çay içer ve sık sık bahşiş alırdı. Rüşvetin kibar adı bahşişti. Kimin tarlasına dayansa tarla sahibinden bahşiş beklentileri olurdu. Ben hayatımda ilk rüşvet vermeyi o zaman gördüm. Dozer Ğadi mahallesinde İsmail Kazancı’nın tarlasına dayandı. Dozerci bu tarlayı viraneye çevireyim dedi ve makinanın üzerinde çıktı. Sert sert gaza birkaç kez bastı. Rahmetli İsmail emice cüzdanından iki adet gün görmemiş yüzlük çıkarttı dozere koştu. İki yüz lirayı dozerciye uzattı. Dozerci yevmiyesini alır gibi parayı alıp büyük bir pişkinlikle cebine koydu ve yarım saat tutmadan tarlayı karşıya geçti.Tarla virane olmaktan kurtuldu. Kompresörcü tabanca tutmaz tüm dinamit lağımlarını biz delikanlılara deldirirdi. Dinamitleri biz doldurur, toprakla sıkıştırır ateşlemeye hazır hale getirirdik. Tüm işi ehliyetsiz ellere yaptıran görevli beyefendi sonunda lütfeder fitilleri ateşlerdi.
Tüm bu sıkıntılara “yol vermem” diyenleri dozerin önüne yatanları yolda çalışanlara ve yöneticilere ana avrat küfredenleri, kazma kürekle saldıranları eklerseniz. Bu yolları yapanlara olan saygı ve minnettarlığın sınırını çizemezsiniz.
Çok küfürler yediler yukarıda saydığım başkanlar. Muhtar Gafur Erel, Mehmet Ali Karabıyık, 12 EYLÜL döneminde muhtar olan Muharrem Durgun, Daha önceleri Hacı Ali Sarı .Ve diğerleri. Kim kazandı. Yolu yapanlar . Onların anıtı dikilse yeridir.Küfredenlerin, fesatlık yapanların , şöyle ya da böyle yolun yapımını engelleyenlerin, en azından geciktirenlerin sadece kötülükleri yanında kaldı. Onlar unutuldular bile.
Yolun yapımında çalışanların , anılarını yaşatmalıyız diye düşünüyorum.Bu fedakar insanların anısı önünde saygı ile eğiliyorum.
NOT Çok emek verenlerden unutup ismini yazmadıklarımdan özür dilerim

[Muzaffer Mustafa Altuncu]

......Evet köyümüzü yola kavuşturanlardan ALLAH razı olsun.Ölenlere rahmet okuyup,sağ olanlara uzun ömür dileyelim.

......Ve bu mükemmel bilgileri fevkalade şekilde buraya yazan amcaoğlu Naci ALTUNCU ya da sonsuz teşekkürlerimi sunarım.

[Yusuf Uysal]

naci amca yüreğine sağlık gerçekten ileride değerli bir belge niteliğinde olan bu yazın takdire değer.

yolsuzluğun ne demek olduğunu iyi bilenlerdenim koyde evimin yanına yolun inmemesi yılların ve yolların verdiği zahmeti çok iyi biliyorum.bu yuzden benden öncesini hiç tahmin edemiyorum.bizim geleceğimize giden ilk yol du belkide bunlar emeği geçen herkese teşekkur ederim ben o yollarda sürülen sığırların taşınan otların ve yaprakların getirdikleriyle büyüdüm çünkü.

katkısı olan herkesten allah razı olsun.

[Bahattin Özen]

MACI AMCA TEŞEKURLER GUZEL YAZI
YOLU YAPANLARDAN ALLAH RAZI OLSUNN OT TAŞIMAKDAN ODUN TAŞIMAKDAN CANIMIZ CIKIYORDU HERTAFA YOL GİDDİDE ŞU BİZİM MEZİREYE HALA BİR YOL VURULMADI

[Mehmet Zeki Sarı]

yol ve yol yapımı bizim köyün her zaman en önemli sorunlarından biri olmuştur tarih boyunca ve olmaya da devam ediyor malesef.tarbzonun en büyük köyü olmamıza rağmen şu anda trabzonun en geri kalmış köylerinden biriyiz.çaykaranın bütün köylerinin yolları asvaltlanırken bazı köyler ise bu işi ikinci kez yaparken bizim köyün yolları halen daha köstebek yuvasını andırması birazda köy halkının ve gelmiş geçmiş yönetimlerin acizliğinden kaynaklanıyor bence.köye daha çok hizmet alabilmek için belediyeleşme çabasına gitmemiz lazım.yoksa sizinde anlattığınız gibi daha nice zorluklar çekeceğiz ve yine hizmeti alan en geç biz olacağız.yollar,karadeniz bölgesi gibi çetin bir araziye sahip olan yerleşim bölgesi için çok önemlidir.bunu halen daha anlamak istemeyen zihniyete yazıklar oslun.evin önünden yol geçmesi için arazisinin bölünmesine aldırış etmeyen dedemden allah razı oslun.mekanı cennet oslun.şu anda mahallenin tüm yolunun bakım ve çalışmalarını yapan amcama da allah uzun ömürler versin.bu vesile ile şahinkaya köyünde ve yaylasında yol çalışmalarında bulunmuş olanlardan ölenlere allah rahmet eylesin,sağ olanlara da allah uzun ömürler versin

[Arslan Kamaoğlu]

SAYGILARIMI SUNMAK BOYUN BORCU OLDU SANA NACI KARDAŞ.

NE TARİHİ BİR KONUYA PARMAK BASTIN. TARİHİ DEMENİN HAKLILIK PAYI VAR SANIRIM. BAHSETTİĞİN KONUNUN BAŞI BİZ YAŞDAŞLAR İÇİN YARIM ASRIN ÖTESİNE TAŞAR. NE ZORLUKLAR İÇİNDEYDİ İNSANIMIZ.HELE BİZ GİBİ FAKİR İDİYSE!...YANGUN MEZİRESİNDEN HACİİBRAHİMA,ORDANDA ZURTUHLİYA TAŞINAN OTLARIN BİR KISMI ZAVALLI YETİMİN SIRTINDAN GEÇERDİ.
YOLLARIN YAPILMASINA BELKİDE EN ÇOK SEVİNENLERDENİM.İLK ZAMANLAR ÇORAPSIZ ÇARİK, SONRADA KIRK YAMALI KARA LASTİK GİYEREK ÇAKAL YOLLARINI AŞINDIRDIK. ORTA OKUL YILLARINDA ÇAYKARA'DAN ĞATİNUN BAŞINA (HACIİBRAHİM'A)YAYA OLARAK GİDİP -GELMEK KOLAY BİR İŞ DEĞİLDİ SANIRIM.
BU KONULARA DEĞİNMEMİN NEDENİ, ŞİMDİKİ YAŞAMLA YARIM ASIR ÖNCESİNİ GÖZ ÖNÜNE SERMEKTİ. YOL KADAR DEĞERLİ ÇOK AZ ŞEY VARDIR. YOL OLAN YERDE HER ŞEY KOLAY OLUR. YOLUN DEĞERİNİ DAHA İYİ ANLAMAK İÇİN AZDA OLSA YOLUN OLMADIĞI YERDE YAŞAMAK GEREK.
BU GÜNKÜ KÖYÜMÜZÜN YOL DURUMU ÇOKMU İYİ?... DİĞER KÖYLERE GÖRE HAYIR. ÇOK DAHA İYİ OLABİLİRDİ. SİZİNDE BAHSETTİĞİNİZ GİBİ KÖYDE HİZMET YAPMAK CESARET İSTER.HİZMETİ BULUP GETİRENE YARDIMCI OLMAK GEREKİRKEN ENGEL OLANLAR HALA VARDIR. HEMDE BU ZAMANDA. YA GEÇMİŞTE HİZMET YAPANLARI DÜŞÜNECEK OLURSAK.
ONLAR ÇOK DEĞERLİ İNSANLAR.ÖLENLERİ RAHMETLE ANIYOR,MEKANLARI CENNET OLSUN DİYORUM.
SAĞ OLANLARA DA SAYGILAR SUNUYORUM.ALLAH ONLARDAN RAZI OLSUN.
KÖYÜMÜZE HER NE HUSUSTA OLURSA OLSUN HİZMET EDENLERE DESTEK OLALIM.ENGEL OLMAYALIM!

NACI BEY, YOL KONUSUNU ANLATMAKLA YAPTIĞIN GÜZEL BİR HİZMETTİR. SAYGILAR.

[Adnan Ayaz]

-Sevgili Naci Altıncu'nun verdiği bilgiler belki ufak tefek hatlarıyla eksik olabilir ancak tamamına yakını doğrudur diye düşünüyorum.Bu bilgiler önemlidir.Kimlerin köy yollarımızın yapımında önderlik yaptığını bilmek ve o kişileri sırası geldiğinde onure etmek ölenleri yadetmek güzel bir davranış olsa gerektir diye düşünüyorum.
-Yol deyip geçmemek lazım.Yolsuz hiç bir yerin önemi yok.Ancak geçen zaman zarfında hemen her yere yol gittiği halde gerçekleşmeyen bir duruma hemen hepimiz şahit olmaktayız.Köy yollarımızın olmadığı dönemlerle şimdiki dönemi kıyasladığımızda,sohbet için aşağı şurdan ta anabodamoya yaya gittiğimiz çok olmasına rağmen şimdiki nesil ulaşımın sorun olmadığı halde birbiriyle eskiden olduğu gibi neden buluşmuyor ve neden o eski sohbetler yapılamıyor.Belki de en önemli etkenlerin başında TV. ve Bilgisayar başı çekmektedir.Bizim kuşak bu teknolojiden yoksundu ve birbirine daha bağlıydı.Yeni nesil bu konuda çok şanssız.Hele hele herkesin cebinde bir cep var ya?Bir kaleyi içten fethetmenin en kolay yolu bu olsa gerek...
-Demekki teknoloji yenilikleriyle beraber bir çok değeri de silip süpürüyor.
-Yollar birçok şeyi birbirine bağlarken ,gideni geleni olmayan yollara yazık!
-Selam olsun köyümün şimdi çimen bağlamış patika yollarına,selam olsun o yollardan birbirine kavuşmak için emek veren dostlara,selam olsun o eski candan sohbet odalarına,selam olsun bize yemek sunan dost analarına,selam olsun köyümün çilekeş insanlarına.Bize yolu sundular,değerini ne kadar bilebildik.İstediğimiz ziyaretlere ,sohbetlere malesef gidemiyoruz.Bunun sebeplerini tartışalım ve olumsuzlukları kaldıralım ,ne dersiniz??????????