Mahnida Ahmet ile Aşık Mustafa'nın atışması

[Sabri Kahveci]

Sene 1949. Aşık Mustafa ve Mahnida Ahmet. Kadohor mahallesinde bir düğünde atışırlar:


Aşık Mustafa:

49 muhtarluktur
Çaykaranun boğazi

Mahnida:

İnsanlari çok eyi
Az bulunur kurnazi.

Aşık Mustafa:

Köyleri dik bayirdur
Ne saha ne erazi.

Mahnida:

Tartalum desen bana
Çekmez benum terazi.

Aşık Mustafa:

Ben sana sormam Ahmet
Ne fazla ne da azi.

Mahnida:

Takayim sana rutbe
Edeyim seni gazi.


Yine Çaykara'da yapılan düğünlerin birinde

Rize'li Kerim ile Aşık Mustafa'nın atışması

Rizeli Kerim
Biturdun destanlari
Kandurdun insanlari
Topladun paralari
Bozuklari sayarsun

Aşik Mustafa
Çektum nice naralar
Dinleyeni yaralar
Az değil bu paralar
Boziğindan doyarsun

Rizeli Kerim
Olsun ceddune rahmet
Niye edersun zahmet
Vurdi bana ganimet
Sen zengine ayarsun

Aşik Mustafa
Aldı bana bir merak
Bu sene oldu kurak
Yuvama kaldım ırak
Sen burda bahtiyarsun

Rizeli Kerim
Hiç arama bahane
O verduğun söz hane
Şuracıkta aşhane
Karsonini duyarsun

Aşik Mustafa
Önümüz koca kıştur
Yollarumuz yokuştur
Daha odunluk boştur
Sen midene uyarsun

Rizeli Kerim
Boş ver kalp kırmağıle
Balı ye parmağıle
Biraz bağırmağıle
Bu milleti soyarsun

Aşik Mustafa
Dikilsem ya da dursam
Nerede Pazar kursam
Bir kaç beyit okursam
Hep yanuma koşarsun

Rizeli Kerim
Ağlarsun yana yana
Merak verur duyana
Ne yapayim kaybana
Gözumuzi boyarsun

Aşik Mustafa
Göz doktori değilum
Bu sahada cahilum
Ama sana vekilum
Sen milletun oyarsun

Rizeli Kerim
Dedun da yeturmedum
Ahçıya geturmedun
Yüksektesun görmedun
Bir gün gelur kayarsun

Aşık Mustafa
Ben adam sanıyordum
Hep öyle tanıyordum
Gerçek yuzuni gördum
Meğerse bir hıyarsun