Ayriluk Destani

[Mehmet Aydinli]

Muhittin Topaloğlunun Kırıkhana giderken ardından yazılan bir destan.

Gel biraz danışalım,
Derdini alışalım,
Muhittin konuşalım,
Lisanın tatlisindan.

Düşmani soramadın,
Hisari yaramadın,
Nasil kurtaramadın,
Karının arzusundan.

Bu bir kusur sayılmaz,
Kantarmali ayılmaz,
Elbette kurtulamaz,
Karının cazusundan.

Gelin istemez yamak,
Çift dezgin acı damak,
Kolay değil kurtarmak,
Cazunun sırasından.

Her erkek davranamaz,
Her koca uyanamaz,
Her horoz kurtaramaz,
Atmaca yavrusundan.

Düşmanların dirildi,
Dostun yere serildi,
Giden gelen kesildi,
Evinin kapısından.

Anamdan sormadınmı,
Sen baba olmadınmı,
Muhittin korkmadınmı,
Mizanın tartısından.

Sevdiğini alamaz,
Başka yuva kuramaz,
Muhittin kurtaramaz,
Holali karisindan.

Siktiret sarıncayi,
Ele verdin bacayi,
Takti sana kancayi,
Ömrünün yarisinda.

Geçer kış gelir yazlar,
Sağı solunda kızlar,
Anan ağlayıp sızlar,
Evinin avlusundan.

Daha inanmadınmi,
Yoksa uyanmadınmi,
Muhittin korkmadınmi,
Mehşerin saygısından.

Kurulur arasatlar,
İnanır bu hesaplar,
İster alır hakkını,
Zayıfı tavlisindan.

Herkes düşer korkuya,
Dağlar gelir sorguya,
İster alır hakkın,
Yükseği yalısından.

Kimder bu işi şaşmaz,
Muhittin işin aşmaz.
Kurbağa böyle kaçmaz,
Yılanın canlisindan.

Söyleyin Muhittine,
Sus versin kendine,
Yüz vermesin geline,
Korkmasın baskısından.

Anasını taşlamaz,
Karıyı hiç sallamaz,
Erkek olan yanlamaz,
Düşmanın kanlısından.

Dostunu danımasın,
Ne desek ayılmasın,
Geberdin ayılmazsın,
Holonun ayısından.

Dikende nar olurmu,
Karıda ar olurmu,
Muhittin bal olurmi,
Yabani arısında.

Dosdun ağlar bağırır,
Düşmanların haykırır,
Karı böyle ayırır,
Anayi yavrusundan.

Dizgini kıramadın,
Düşmanı yıkamadın,
Muhittin çıkamadın,
Şeytanın sargısından.

Tanrıya kul olurmu,
Karı hiç hür olurmu,
Muhittin nur olurmu,
Güneşin batısından.


26-12-1980
HACI DURSUN YAZAR