hangimizin adı ayrılık.hangimiz daha uzak sevdalara.terkedilen umutlar gibi her sabah mendil sallamak hayallere ve
kapının önunden eksik olmayan su şişelerine.hangi şarkıda bıraktın adımı hangi beste anlatır şimdi beni ben kimim
kime sorayım kendimi..ve her yağmur benimi anlatır sana,her adım benimi alır biraz daha uzaklardan ve her ses
karıştığı yankılardan...gelsennnn.
hangi şehirsin sen efsanelerin de ötesinde hangi akşam batar ufuklarında ve hangi acı bu kadar leziz martıların
koynunda.kime sorsam seni beni bizi kimsenin bilmediği masmavi gözlerindeki denizi...görsennnn.
hangi bulutsun sen tüm maviliklerimi örtüpte ,alıpta elimden bedenimi koyup gittin toprak altlarına,her yeşerende
bir parça sen her parçada birazcık hüzün göz pınarlarıma.bilsennn.
hangimiz terliyiz öpüşmekten hangimiz yoklukla savaşıp sevişmekten hangi dörtlükte bittik hangi anlamsız cümle
sıyırdı bizi birbirimizden.yoruldum üç noktalı cümlelerle virgüllerden...silsennnn.
hangimiz terkettik ve hangimiz gittik yaşamayı bu kadar severken ve bu kadar erken.yaşının yirmi beşi bulamadığı
günlerden.daha kalbindeki hüznü parmağıma takamadan daha beyazların altından yüzüne bakamadan usulca alıp koca
sevdanı,bembeyaz bulutların üzerinden gitmesennn.nedennnnnn.
seni sevmek istanbul demek
seni sevmek istanbulu sen bilmek
istanbullu hüznüme
istanbulu demlemek.