
büyütürken hüzünlerini saksı köşelerine
akşamlar aynı akşam...
ama...kök söktürüyorsa şafaklar sabaha
onsuz tan yelleri güneş pırıltıları yoksa başucunda
ve
acımıyorsan bir kaç damla yaşa
git...
gölgelerin gücü adına
yedi bölgeli kardelenim
her yıl ciğneyip büyüdüğün toprak
adını haykırıpta yoksulluğa koşarak
işte o benim...
şimdi herşey üç nokta....
savaş
seviş
ve yavaşşşşş.....
büyüklerle ben yapamıyorum
çocuklar sa almıyor beni oyunlarına
büyüdükçe insan yalnızmı kalıyor ne...