Çatlayan Rüya

[Mustafa Mechul Ayal]

Sami arkadaşımızın sonbahar mevsiminde çektiği resimleri görünce karar verdim içimdeki sesi yazıya dökmeye, o resimler yıllar öncesini tekrar hatırlattı bana, belki çocukluk yıllarının arzularını heyacanlarını gerçekleştirememek beni hüzünlendirdi,
Ben zannediyordumki her zaman camenun yanında top oynayacağız, aşağıkı şur -yukarıkı şur olarak ve Henefi dedekanun dükkanının hep açık kalacağını
Ben zannediyordumki her akşam olan barakaslarımızın bir ömür boyu süreceğini
Ben zannediyordumki sabahları komarluğa bağıran sesin hiç değişmeyeceğini ve
zannediyordumki sabahları nahırı götürenlerin kendi aralarındaki oyunların ömür boyu süreceğini,
Yine zannediyordumki çürük çayırının hep kalabalık ve birlikte geçeceğini
ve yine zannediyordumki insanlar arasındaki dayanışmanın ve yardımlaşmanın beklentisiz olduğunu
Kemerden hep karğa emicenun geleceğini de zannediyordum,
Zannediyordumki camenun yanında tebenek oymalarımızın hiç bitmeyeceğini.
Zannediyordumki Akifin gölünün hiç yıkılmayacağını,
Ben yine öyle zannedeyim insanların birbirini beklentisiz sevdiğini zannedeyim, günlerin geçmediğini zannedeyim, çünkü o günlerde herkes insanlardan bir insandı, büyüklük yoktu, caka satma yoktu, beklenti yoktu, insanlar birbiriyle sarmaş dolaştı, kalbler aynı şeyler için atıyordu, menfaat yoktu, ben yine öyle zannedeyim,,,rüyamın çatladığını hissetsem bile............

[Muzaffer Mustafa Altuncu]

Sevgili Mechul,
Önce yazın için çok teşekkür ederim...Sonraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa,

Bu siteyle tanışalı sanırım iki yılı geçmiştir...Sitede bulunduğum zaman içinde hep yeni dost edinmekle uğraştım...Ve de çooook dostlarım olmuştur...

Bu arada benim kafamı en fazla meşkul eden ise "MECHUL" olmuştur... Defalarca sordum ve kim olduğunu geçte olsa öğrendim...Ama şimdi tam olarak yine bilmiyorum...

Siteye kayıt tarihin benden eski..Belki ilk zamanlarada bunun bir espirisi vardı ama şimdi benden başka herkes "Mechul" kimdir biliyor...Artık gerçek kimliğinle aramızda olma zamanın gelmedi mi ?

Ne güzel bir zamanlar pek yazmıyordun ama son günlerde aramızdasın.. Bunun için de teşekkür ederim...senden bir ricam var;
-Tanışma kaynaşma sayfasındaki sayfana gir ve oradaki "MECHUL" kelimesi yerine "GERÇEK ADINI SOYADINI" yaz...

Şimdiden teşekkür ederim...

Seni gerçek kimliğinle karşımızda görmek istiyoruuuuuuuuuuuuuuz !!!!!!!!

[Mehmet Zeki Sarı]

abi bu güzel yazın için teşekkürler.yazılarının devamını bekliyoruz.evet malesef hiçbirşey eskisi gibi olmuyor.her geçen gün eskiyi arıyoruz özlemle.

[İrfan Altuncu]

Paylaşımın çok çok güzel,birde İsmini öğrenebilirsek daha güzel olacak,inşallah bir dahaki güzel paylaşımlarını okuduğumuz zaman Adinizi ve Resminizi görür daha mutlu oluruz.Teşekkürler......

[Sami Ayan]

Evet dostum olay zannettiğin gibi değilmiş. Ve ben artık burada tüm içtenliği ile duygulanan ve duygulandıranların da işin edebiyatında olduklarını zannediyorum. Zennedersem yanılmıyorum.

[Mehmet Aydinli]

Geçtiğimiz bu “Yaz” yaylada bir akşam erken yattım ve sabahleyin erkenden kalktım nahırı sürecektim. Anama dedim ki nahırı bugün ben süreceğim. Anam dedi ki “uşağum eskisi gibi nahır yok ,sığır yok .Veruyurum onlari birine geturuyur onlari”.Olsun! dedim kendi kendime ben yine eskiden 15 gün çobanlık yapmıştım Ogünleri gene hatırlarım.
Evet sabahleyin kalktım daha cami hoparlörinden “boğaza boğaza,kemere kemere,komarluğa komarluğaaa “gibi bir anons yapılmamıştı.Hiç bir ahırdan dahaden dışarı inek çıkmamıştı.Evin balkonundan giyinik sağa sola yaylanın her tarafına bakıyordum.Hava da soğuktu iyice giyinmiştim.
Küçük Kemerden dumanlar yayla tarafına azıcık geçmişti.Komarluk esiyordu,duman kuzi kayasina kadar inmişti.
Anam ahır işini bitirmiş tezek vurmaya başladı fakat dahaden sığırları çıkarmamıştı.Çünkü hala nahırın nereye gideceği belli değildi.Ben hala balkonda sağa sola bakıyorum .Nahırın nereye gideceğini hoparlörden dinleyip nahır süreceğim.Eskiden yaylanun berlerinden de bir hareketlilik olurdu.İbrahimağanun ,HaciDurmişun,Borzancinun,kazancinun vs… Sabahleyin kalkıp geceden kalma koyun köpeklerinin havlamasının yarım kalan kısmını tamamlamasını , yine o koyun köpeklerinin sağa -sola heybetli bakışları arasında nahıra karışmış sürüyü kollamasını gözümün ilk aradığı hoş manzaralardan biri idi. Ama o eski sürülerin olmadığını bildiğim için geçmişteki i sürüleri bir an geriye dalıp canlandırdım.Bir an o ortamdan uzaklaşıp film şeridi gibi kısa olarak geçmiş zaman turuna çıktım.Yaşadığım o anki duygu yoğunluğunu anlatmak benim şu an kelime dağarcığıma sığmıyor.Ancak o günleri yaşayanların hissedeceği ve anlayacağı bir duygudur.
Neyse sonunda hoparlörden “Kemere kemereeeee” diye Ömer Güvercin’in sesini duydum.Nahır artık kemere gidecekti.Ana sığırlar nerde dedum ver alup gideyum .”Uşağum o senun deduğun gibi nahır yok birine veruruk onlari aldagetururler onlari ya yat aşağa dedi “bana.Dakikalar,saatler ilerledikçe anamun dediğine geldim .Bir köşeden bir inek karşıdan bir iki inek ,bir inek yanında kurbana satılacak birkaç tosun öteden beriden toparlanmış nahıra sürülmüşler , sonunda yaylanın çıkışında toplanmışlar kemere doğru gidiyorlar . O eskiden alışık olduğumuz kalabalık nahırın doğanın ahenkli sesleri , inek sesleri ile insanların “ho ho ho hayde kınali,hayde kızum nahıra, ohaa vb.”seslerin biri birine karıştığını ve kadınların ellerinde tenekelerle ineklerin dışkısın daha yere konmadan neredeyse popolarından ı toplamlarını, o dışkıların üzerine kavgaları sadece hayalimde canlandırdım.2000 taneye yakın inek ve sayıları yine binleri bulan koyunları ve yine koyun dışkıları(kovorlarun) üzerine sabah sabah kavga eden kimseyi göremedim.
Nahır sürme keyfini yaylacılık tadını yaşayamadan ,yaylanın sadece bir tatil köyü haline dönüştüğünü kabullenemeyerek ve üzülerek fark etmek istemeden fark ederek geri dönüp yatağıma yattım.
KEMEREEEEEEEEE.KOMARLUĞAAAAAAA,BOĞAZAAAAAAAAA…..!!!!!

[Muzaffer Mustafa Altuncu]

Mechul,çok çağrı yaptım sana ama bir defa daha yapıyorum...
Bu sayfalarda gerçek kimliğinle bekleniyorsun,,,,,,geeeeeel !!!!!!!!!




Mümkünse telefonunu bana özel mesajla en kısa zamanda gönderir misin ?

[Fatma Ozbilgi]

maalesef hic bir sey zannedigimiz gibi deyil, zaman herseyi herkesi cok degistirmis, ama bende mechul gibi herseyin eskisi gibi oldugunu zannedmeye devam edecegim..