gönderen İhsan Şahin » Cum Ara 27, 2013 6:50 pm
KÖYLÜMÜ ARIYORUM
Şahinkaya “şur”u, “Kuşmer’i” gezdim
Gördüm ki köyümde, yüzler değişmiş
Düşündüm taşındım, çok şeyi sezdim
Maziden atiye, izler değişmiş
Eski dostluklardan, eser kalmadı
Ne giden ne kalan, huzur bulmadı
Kaç kez iskan verdi, çare olmadı
Okullar kapanmış, cüzler değişmiş
Sende var bende yok, gelince aşka
Köylümüz değişti, oldu bambaşka
Niyetler anlamsız, ameller başka
Dününü görmeyen, gözler değişmiş
Betonlar ahşabı, ezdikçe ezdi
Köyün ruhu öldü, bedeni gezdi
Gidenler özledi, kalanlar bezdi
Dermanı kalmayan, dizler değişmiş
Ne köylüyüz şimdi, ne de şehirli
Adetler değişmiş, birlik tehirli
Patates hormonlu, sular zehirli
Muhabbete düşen, sözler değişmiş
İşler güçler dakik, açık bitmiyor
Ziyaretler kalktı, kimse gitmiyor
Mazeretler hazır, zaman yetmiyor
Yokuşlar kısaldı, düzler değişmiş
Bencillik nüksetmiş, sarmış bedeni
Hacaloğlu bilmez, nedir nedeni
Cümle alem sevmez, böyle edeni
Başlara örtülen, bezler değişmiş
İhsan Şahin(Hacaloğlu)
Aralık 2013