gönderen İhsan Şahin » Cum Mar 22, 2013 4:53 pm
KUŞMER/ BAHAR ve HASRET
Yağar deli yağmur, “Kemer” dağına
Çimenler yeşerir, karlar eriyince
Bir hüzündür düşer, gönül bağına
Gurbet elde bahar, vakti gelince
Aklım fikrim köyde, gözüm yollarda
Bin bir renkli çiçek, açar dallarda
Sılaya yolculuk, çıkmaz fallarda
Ömür isyan eder, hali bilince
Bedenim gurbette, ruhum köyümde
“Kuşmer’de” taş duvar, ahşap evimde
Ana baba gardaş, ağabeyimde
Gönül bir hoş olur, dostlar gülünce
Yeşillenir şimdi, bahçeler bağlar
Uykudan uyanır, o yaşlı dağlar
Gurbette yüreğim, göz olur ağlar
Süzülür yanaktan, kendi halince
Güneş aşka gelir, eritir karı
Çayır çimen haber, verir baharı
Kovanından çıkar, dolaşır arı
“Kuşmer”i anlatır, kendi dilince
Hacaloğlu der ki, boşuna çabam
Yıllardır kimsesiz, bekliyor obam
Hasretim buz tutmuş, yanmıyor sobam
Isınır bedenim, ruhum ölünce
Kalk gönül gidelim, yolumuz uzun
Efkarlandım yine, bastırdı hüzün
Kara bahtım senin, kör olsun gözün
Diner gözyaşlarım, sıla silince
Şair ihsan Şahin
21/03/2013 Çerkezköy