gönderen Ahmet Kerahmet Özbilgi » Prş Nis 03, 2008 2:57 pm
Benim Sevgilli Dayicigim: Hayatinin baharinda bizlerden,cok zamansiz ayrilman
icimde anlatilmaz,tarif edilemez uzuntuler uyandirmisti.Nasil da cok severdim
nasil da cok ozlerdim seni.Sen benim icin" Idol"dun rol modeldin.Seni taklit edebilmek??,senin gibi cesur,yurekli,kuvetli,akraba ve arkadas canlisi olabilmek ,cok iyi yazi ve siir yazabilmek,sarki soylemek, resim cizmek sakaci,espirutuel ve sira disi bir insan olabilmek,kolayca ulasilabilecek seyler degildi .Seni hic unutmayacagim,ozlemle,sevgiyle, anacagim.
Sayfalar yetmez,kelimeler yetersiz kalir seni burada anlatmaya.Seni bana benzetmeleri herzaman gururlandigim ve mutlu oldugum olgulardan birisiydi.
Sana kimseler doyamadi.Ne esin ne cocuklarin ne akrabalarin ne de dostlarin.O kisacik hayatinda,heryerde ve herkezin kalbinde biraktigin izler halla
ayni sicakligiyla devam ediyor.Ne yazi ki seni ebediyete yolcu ederlerken,
ben yaninda olamadim.Bunun acisini gunlerce yasadim,kimselerle paylasamadim
Sevgilli Dayicigim.Bu vesile ile seni tum kalbimdeki sevgimle tekrar aniyor,
Allah'tan rahmet diliyorum.Rahat uyu Dayicigim biz seni hic bir zaman unutmayacagiz..Topragin bol olsun....