gönderen Kamil Şahin » Pzr Oca 27, 2008 10:35 pm
Değerli hemşerilerimi buradan tüm kalbi duygularımla selamlıyorum...!
Doğrusu bugün sayfa herhalde ağlama yerine gülmekten kırılıyordur(!)...
Sayfa cumartesiye göre çok kalabalık ve neşeli.Aslınsa bugün yazmayı pek düşünmedim ama yazanları çok neşeli ve esprili bularak yazma ihtiyacı hissettim.
Sayfaya erken veye devamlı yazma sonucunda zikredilen ödül bu işin latifesi olsa gerek ki; ben böyle algılıyorum. En önemlisi ve güzeli sitenin insanını hatırlamak şululuğu unutmamak bu heyecanı gelecek nesillere aşılayabilmek...! İnanın ben bukonuda çok karamsardım,Diyordumki:Bizden sonraki kuşak acaba bizim kültürümüzü, ör ve adetlerimizi,yöresel isimleri ,şakaları,yaylaları mezireleri bilecekmi özleyecekmi? yoksa gelmeye gelmeye kültürümüze ,yöremize bize ve bizden önceki kuşaklara yabancılaşacakmı? hormi bakacak? amaaan! buralarda yermi? bu insanlarda nebiçim insanlar mı? Diyeckler diye çok kaygılıydım. Ama gerek yaylada ve gerekse busitede yazılanları gördükçe hele hele parakaflardaki o atışmaları yöresel ve kültürel ifade ve şiveleri gördükçe çok mutlu oldum vesevindim.Niye bu kaygıyı taşıyordum biliyormusunuz? Bizden sonraki nesil hep dışarda büyüdü ve okudu.Bizden önceki kuşakta bukaygıyı hiç taşımadım.Çünkü o kuşak hep köyde ve yaylada yetişti ve ölenler öldü(ALLAH RAHMET EYLESİN).Kalanlarda hala orada yaşıyor.Bizim kuşak ise ilk okul ve orta okul çağınada kadar zaten bu kültürü aldı ve benimsedi veye benimsedik.Ama bizden sonraki kuşak yani çocuklarımız bu konuda çok önemli bir kilit taşı (yani misal olarak vereceğim hani Rize ilinde hemşin veya çamlı hemşinde taş kemer köprüler varya onların tam ortasında bir kilit taşı varki o olmazsa kemer köprü tutmaz yıkılır.)konumundaydılar.Eğer yukarıda saydığım bizim için önemli odeğerlere yabancı kalsalardı Paradikozi, Femenosi, Pobayrosu,Hadiyi Anabodamoyi,Yaguni,Kazankirani,Görneği,Küçükkemeri Balestarları,Gağurkullesini vs. vs. iyi bilemezlerdi. Ve bizlerde çok üzülürdük.Ama özellikle busiteye girip yazıp okuyunca vede Kuşmerdeki gençlerin o heyecanını görünce hele hele binlerce km. uzaklardan yurt dışından anki o yörelerde yaşıyormuş gibi bu heyecana katılanları görünce çok mutlu oldum. Kısacası bizden sonraki nesillere ve özelliklede çocuklarımıza köyümüzü yaylamızı anlatmamız vde senede birde olsa memlekete getirmemiz gerekir.Yoksa omemleketlere ve kültürümüze yabancılaşp koparlar.Kölerimiz Yaylalarımız Mezirelerimiz vede en önemlisi o yörelerde ebediyede göçen büyüklerimiz ziyaretsiz ve fatihasız kalır...!Bizden önceki büyüklerimiz ne zahmetler çekti oralarda. İnanı kabırde kemikleri sızlar...!
Özolarak şunu acızana söyliyeyim.Oralarda doğup büyümeyen gençlerimizi ve çocuklarımızı mutlaka getirelim .Biri birilrriyle tanışıp kaynaşsınlar arkadaş olsunlar.
Geçmişimize ve geleceğimize değer verip sahip çıksınlar.Benim bu duygularımı isterimki derneğimizde sahiplensin. Hatta gelemeyen hemşerilerimize maddi ve manevi destekde bulunsun.Bu maddi ve manevi desteğin nasıl olacağını derneğin yöneticilerine birebir anlatabilirim...!
Bakın günlük bir yazıya koca bir ferman yazdım.Neypiyim bazan böyle duygularımı zaman ve mekan mefhumu gözetmeden yazıyorum.Budurum belki bir özlem belki bir hasret belkide birhayalin ifadesi olsa gerek...!
Tüm dotlara selamlar.ALLAHA emanet olun.
Herhalde ben bir haftalık yazı kontenjanımı yazdım(!).... Daha yazamam yöneticiler musaade etmeye bilir(!)...!