gönderen Vahap Sever » Pzt Tem 09, 2007 10:45 am
Bu forumda daha önce rahmetli Selamet için bir şeyler yazdım. Şimdi ise rahmetli Eyüphan için yazıyorum. Ölümleri ile beni en çok etkileyen iki dosttan biriydi Eyüp. Eyüpün çocukluğu Rizede geçtiği için onunla ancak gençlik yılları olan 17-18 yaşlarında arkadaş olabilmiştik. Sıcak tavırları, geniş hoşgörüşü ile kısa sürede tüm grubumuzun sevgisini kazanmıştı. Birden bire hayatımıza giren en sevdiğimiz arkadaşımız olmuştu. Daha sonraları iş nedeniyle ayrıldığımız Eyüp her seferinde bizi bulup irtibatımızı sağlıyordu. Arkadaşlığımızın her zaman çimentosu o olmuştu. Yıllar sonra İstanbulda beni bulan yine Eyüp olmuştu. İşi gücü bahane edip ihmal davranan hep bizler olmamıza rağmen rahmetli hep bizi buluşturma çabasındaydı. Değerli kardeşim sudan bahanelerle hayatı hep ertelediğm için beni affet. Seni geç bulduk çabuk kaybettik. Yerin cennet olsun.