Denetim iktisadına geçiliyor yeni bir felaket daha

[İlkay Durgun]

Denetim iktisadına geçiliyor yeni bir felaket daha



“faşizmi çocuklar da anlayabilir
dayak yemektir serseri bir babadan”
ergin günçe

Türkiye’de bir kriz yaşanıyor. Kriz her yerde. Okulda, ailede, bürokraside, hastahanede, hapishanede. Doğru anlamda tüm ‘içerilerde’ kriz var. Krizin genel nedeni, reformdur.

İlk

Anlatıldığına göre, Mustafa Reşid Paşa ve takımı, yakın geçmişte bir reform devri başlattı.

Başlama ile birlikte ise, toplumsal ilerlemeye geçildi. Reform üstüne reform yapıldı. Türkler ise yapılan işlerin içeriğine değil, yapılış tarzına ve sonuçlarına bakarak Tanzimatçıları tutmadı. Üç adam, Tanzimatçı, Mustafa Reşid, Ali ve Fuat, halk tarafından öldürülme korkusu ile yaşadılar. Reform yapanlar Türklerin kendilerini öldüreceğinden korktular. Mustafa Reşid, Ali ve Fuad, reform işini ciddiye aldılar mı? Ahmet Cevdet Paşa’ya göre, kimsenin birşeye inandığı yoktu. Tarihçi’ye göre tanzimat partisi üyeleri için Tanzimat Fermanı, bir tekniktir, Batılılardan para tırtıklamak tekniğidir.

19.yüzyılda ne yapıldıysa bugün de o yapılıyor. Aynı olanlar şunlar: Reformların içeriği, reformcuların fayda fonksiyonu, Türklerin reformculara bakışı, Batılıların reformlar hakkındaki söyledikleri ve reformların sonuçları.

‘Model’, hatta ‘plan’ olarak algılanan şey, aynı anda işleyen ilişkiler bütünüdür. Gerçekte, her toplumdaki ilişki sistemidir. Kendi halinde olan toplumlar uzun süre aynı kaldılar. Modernite, müdahale anlamına geldi. Modernleşme, model olarak kullanıldı. Kendi halinde yaşayan kültürlere, toplumlara, kabilelere, kelimenin doğru anlamıyla, girildi. Kendiliğinden, doğal olan herşey yok edilmeye başlandı. Süreç, bugün globalleşme olarak devam ediyor.

Tezler

1.Mustafa Reşid, büyük tüccardır. İnanmadığı metni okudu, para kazandı.

2.Reform partisi üyelerinin tamamı, süreç içinde, zengin oldu.

3.Irak'ta yaratılan belirsizlik orta doğu'da yaratılacak belirsizlik sadece kontrol içindir.

4.Şeytan'ın en büyük numarası olmadığına inandırmasıdır.

5.Kahramanlar, kapatılma döneminde ortaya çıktılar. Hastane, hapishane, aile ve bürokrasi kapatılma kurumları sayıldı.

6.Türklerin kahramanları vardır. İlk kahraman, büyük kurtarıcıdır. İkincisi, Nazım. Üçüncüsü, Menderes. Son Kahraman, Deniz Gezmiş.

6.Kapatılma dönemi sona erdirildi. 1990’lı yıllarda. Artık kahraman yok. Bundan sonra kimse de tutuklanmayacak.

7.Denetim dönemi başladı. Yenidir.

8.Türkler, denetim altındadır.

9.Denetim, doktrin ve sermaye ile sağlanıyor. Sermaye, borçlanmanın ve yolsuzluk iktisadının genel adıdır.

10.Bundan sonra, belirsizlik ortamında denetim inşaa edilecektir.

Dönüşüm

Reform, imkansızdır. Reform yaparak toplumsal hayat değiştirilemiyor. Türkiye’de reform süreci bir müdahale tarihidir. Açık yazılırsa şudur: Batı’nın Türkiye’ye müdahale tekniğinin adı, reform oluyor.

İçerideki reformları kim yapıyor? Yaptıran Batılıdır. Yapan ise tüccarlardır. Mustafa Reşid, tüccar idi. Özal da öyledir. Kaçınılmaz olan reformlar ilan edildi. Bunların gerçekleştirilmesi için, Türklerden bedel istendi. Türkler, reformculara inandıklarından değil onlardan kendilerini korumak için istenen bedeli hemen ödeyerek paçayı kurtarmak istediler. Kurtarabildiler mi? Çok hayır.

Batılı, Türkiye’de neden reformdan yana? Kurumların işinin bittiği biliniyor. Söz konusu olan yeni kontrol sistemine kadar bu kurumların can çekişmesini sağlayıp Türkleri oyalamakır. Batılı işini iyi yapar.

Dönüşüm yok. Dönüşenler iktisadi anlamda, reformculardır. Para kazandılar. Yedikleri içtikleri dışardan geldi. Ayarlandılar. İş, iktisat alanında vahim bir hal aldı. Reform partisi, Türklere piyasa iktisadı kavramını dayattı. Türkeli’nde olacak olanın ne olacağını reformcular biliyorlardı, tam da o oldu: Piyasanın ele geçirilmesi ve mafia iktisadı. Yeniden dağıtımcı model olarak mafia iktisadına geçiş Türklerde yalnızca adalet duygusunun ortadan kalkmasına yol açmadı aynı zamanda adalet ile ilgili kurumların yok olmasına neden oldu. Piyasanın girmediği her alan mafia iktisadına devredildi. Piyasa ise ele geçirildi. Sömürgeleştirmeyle, fiyatların düşürülmesiyle ve borçlanmayla piyasayı yabancılar ele geçirdiler. Türkeli’nde kapitalizm üretim için değidir. Tüketim içindir. Batılı, kurduğu üretim tesislerini Türklere vermedi. Türklere para vedi, Türkler Batılıdan mal aldı. Para, borç olarak yazıldı. Faizinden Batılı gelir elde etti. Batılı başkenttekiler ise borç üzerinden Türkleri kontrol etti. Hadise budur.

Gelecek

İki asırdır reform yapılıyor. Reformcuların sermaye stoku ve halkın soyulması dışında ne değişti, sorulmalıdır.

Nafer Ermiş’in yazdığı şudur: “Newton’un yaptığı gibi soruyu tersine çevirerek yüzyıllardır çözülemeyen bir meseleyi çözebiliriz. Newton’dan önceki son üç yüz yıl içinde bilim adamları ‘Maddeyi hareket ettiren nedir?’ sorusunun yanıtını aradılar ve bulamadılar. Bilim adeta tıkanıp kalmıştı. Newton soruyu tersyüz etti ve sorun hızla çözüldü. ‘Bir maddeyi durduran nedir?’ Çünkü maddenin doğal hali hareket haliydi.”

İki soru sorulmalıdır.

Bir: Türkiye’de neden reform yapılıyor? Reformcuların yanıtı açık. Söyledikleri, doktrindir. Türkeli’nde doktrin dışında görüş bildirmek dahi vatana ihanet sayıldığından Türklerin ne dediği şu ana kadar hiç duyulmadı.

İki: Türkler neden kısa vadeli düşünüyor? Kısa vadeli düşünmek, tarihsiz ve geleceksiz olmak olduğuna göre Türkler yok olmaya neden razı oluyorlar?

Soru sormadan ve uzun vadeli düşünmeden bir gelecekten söz edilemez. Aksi, delirmektir. Herkesin kendi tarzında.

rusdupasa01@hotmail.com

[Sabri Kahveci]

Şimdi ismini unttuğum bir İgiliz yönetici "200 yıllık planları olmayan devlet batmaya mahkümdür" demişti.İşte Atatük de bu emperyalistlerin planlarını bildiği için bazı "temel taşları" çok sağlam oturmuştur.Bilirsiniz "misak-i milli" bunlardan biridir.Dikkat edin Amerika ve avanesi hale hazırda Irak ve Ermeni sınırlarını tanımamaktadırlar!!!.Türkiye'nin bu aç kurtlarla mücadele etmesinin en büyük mihenk taşları Atatürk'ün bu "temel taşları"dır.