gönderen Sami Ayan » Cmt Oca 27, 2007 7:16 pm
"Burası forum buraya yazalım.."
Yazalım tabi, yazalım bakalım. Ama ne yazalım...
Şöyle birşeyler yazalım.
Bir buçuk yıldır devam eden site macerasında zaman zaman hararetli tartışmalar yaşandı. Ayrılanlar oldu. küsenler, gidenler ve gittikten sonra istisnai de olsa gelenler...
Kimisi yazısının silindiğine kızdı, kimisi bir başkasının aldığı acayip bir üye ismine, kimisi "orda o varsa ben yokum diyerek" bir diğerine.. Ayrılıpta buraya uğrayanların olduğunu, kendisi yazmamakta kararlı olduğu halde yazılanları okuduğunu tahmin edebiliyorum.
Gururlarını kırabilseler, girecekler, yazacaklar, paylaşacaklar bunu da biliyorum...
"Dönmek ayıp olur mu acaba. Bir kere ayrıldık tükürdüğümüzü yalamış olur muyuz? Benden özür dilemezlerse dönmem. Şunu demezse gelmem, bunu demezse uğramam. Alsın sitesini başına çalsınlar... Biz kimsenin marabası değiliz.." geçelim bunları dostlar, geçelim...
İçinde Şurluluk ruhu taşıyan hiç kimse böyle bir muhabbet ortamından uzak durmayı istemez...
Düşün ki yan tarafta bir evde bütün arkadaşların gelmiş. Geçmişten gelecekten, çocukluğunuzdan en güzel hatıraları paylaşıyorlar, en ilginç resimleri bulup getirmişler, gün yüzü görmemiş geçmişe ait hikayeler...
Çoluk çocuk, orta yaş, genç, yaşlı her gruptan bir sürü Şurlu; Bir tarafta ırgat bir tarafta muhabbet, fıkralar, horon, atışmalar, türküler gırgır muhabbet var ve siz oraya gitmeyip evde kalmayı mı tercih ediyorsunuz? Bu inanılması güç birşey. Efendim ben o eve gitmem onunla konuşmuyorum. diyebilir mi kimse. O ev artık onun değil. O ev hepimizin. Orası köy odası. Orası evin misafir odası. Orda ev sahibi misafirden daha pasif durumda. Ev sahibi ayakta kalmış zaten. Bu kadar adamı nasıl ağırlayacağım diye tutuşmuş vaziyette. Onun telaşı ona yeter. Hem daha ne istesin ki bütün köylüleri ona misafir olmuş onu şereflendirmiş. Bundan büyük kazanç mı olur?.
Yani şunu diyorum. Buraya üye olmuş silinmiş, gitmiş, gelmiş, yazan, yazmayan, üye olan, uzaktan takip eden, günlük yazan, günlük yazılanları okuyan, sadece bir kere uğrayan, burayı ana sayfa yapan, işi gücü bırakıp burda kalan binlerce Şurluyu buluşturmanın, bir araya getirmenin başka bir yolunu bilen beri gelsin. Dünyanın dört bir köşesinden Şurluların birbirini tanımasının başka bir yolunu bulabilecek olan...
Çocuklarını köklerine bağlamanın, çocuklarını yılda, iki yılda bir kez olsun bile köye götüremeyenlerin Şuru ve Şurluları tanıtabimleceği başka bir yol bilen var mı?
Şunu biliyorum ki Burada buluşan insanların söylenmesi acı veriyor ama hayatları boyunca bir daha bir araya gelmesine imkan yok. Yıllardır izini kaybettiğimiz bir çok kişi bizi burada buldu, biz de onları. Hayatın gidişatı apaçık bize gösteriyorki; Gidenlerin dönme ihtimali bile yok. Giden gitti. Bir iki nesil sonra Şur, atalarının geldiği yer olarak hayali bir yer olacak zihinlerinde. Karanlıkta kaybolmayıp buraya uğrayanlar Şurlu olmanın Şur deryasından bir damla su içmenin şansına kavuşanlardır. Burası olmasa belki birbirini asla tanıyamayacak olan nice insanlar tanıştı burada. Bunu başka ne sağlayabilir ki.
İçimizde yıllardır biriktirdiğimiz özlemleri bu site açığa çıkardı. Hasretlerimize burası merhem oldu biraz. yoksa mazinin dipsiz kuyularında kaybolacaktı hatıralarımız. Ne Şur kalacaktı ne Şurlu.
Teknoloji hep kötülük yapmıyormuş demekki.