merhaba Murat bey. yazınızı okudum.öncelikle çok teşekkür ederim.bir Şur lu olarak beni kabullendiğiniz için asıl ben minnettarım. ewet Bülent bahsetti.çocukluk arkadaşı olduğunuzu biliyorum.İstanbula gelip de Bülentle görüşememenize çok üzüldüm açıkçası.sanırım önemli bir mazereti vardı.gerçi sizin gibi Zeki ve Fatih de bu konuda müzdarip.Bülentin bunu telafi edeceğine inanıyorum inşallah
sizlerden ve köyde geçen günlerinizi büyük bir sevinçle anlatır bana fakat yaşlılara nasıl seslendiğini atlamış olacak
görüşmek üzere.sevgilerimle. merve
ben yalnış anlamışım özür dilerim

demek görüştünüz ama sırf bülentle değil sanırım

kiremit,tuğlayla da

o günden sonra da gelmedin sanırım,baktın selam verdik,borçlu çıktık hesabı

tabi şaka yapıyorum.
bülentin ömrü kaybolmakla geçmiş ha

bülentle İstanbul sokaklarında kayıp da olmuşunuz

neyseki karakola gidip,polis amca biz evimizi bulamıyoruz dememişsiniz

ay çok güldüm halinize ya. bülenti de bana emanet etmişsin.merak etme, yanında ben varken kolay kolay kaybolmaz
eminim çok güzel günlerdi yaşadıklarınız ve yıllar sonra onlara gülebilmeniz çok güzel.sağlıcakla kal.görüşmek üzere.merve