gönderen İhsan Şahin » Cum Mar 29, 2013 9:21 pm
KAMİL ŞAHİNE HOŞ GELDİN ŞİİRİ
MAZİDE(Kİ) KUŞMER
“Komarlık”tan esen, Karayel midir?
Soğuğu “Kuşmer”e, o dur getiren
Gönüllere akan, duygu, sel midir?
Taşı toprağını, bize öptüren
Doğallıktan çıktık, şehir eyledik
“Hes”lere bulaştık, nehir eyledik
Maziyi unuttuk, tehir eyledik
Bir kucak “tezek”ti, ocak tüttüren
“Cumavank”a sürün, bağırmaz çoban
Dümdüz “Çormalık”lar, oldular “kaban”
“Çatma”larda var mı, “vay beni” yapan
Üç “posta” horona,” kayde” döktüren
“Keven”lere gitmez, “Kemre” toplamaz
“Kavut haşili”na, kaşık saplamaz
“Çalika” oynamaz, koşup zıplamaz
Kimdir özümüzden, kimlik söktüren
“Kastanbuliga”lar, dizerdik ipe
Nasihat etmedik, takmadık küpe
Bir devri kapattık, bastırdık dibe
“Tek dişli canavar”, bizi çöktüren
Yoklukta mutluyduk, kıymet bilirdik
Komşuluk yapardık, gider gelirdik
Akıldan zay olduk, sanki delirdik
Şu kahpe paradır, çulu öttüren
Öküzle inekle, aynı saf tutan
“Yer obası” vardı, fiyaka satan
“Bege”ye uzanıp, “keçe”de yatan
Bir özlemdir bize, boyun büktüren
Hacaloğlu der ki, yandım ha yandım
Geldi geçti ömür, tükenmez sandım
Aldandım dünyaya, yalana kandım
Sıladır bu cana, hasret çektiren
İhsan Şahin
29/03/2013
Çerkezköy