İstanbul'da Yaşamak

[Birsen Çelebi Sarı]

Çoğu zaman hepimiz burada yaşamanın zorluğundan yakınıyoruz. Bu şehre kızıyoruz. Şikayetçiyiz trafikten, dar sokaklardan, hava kirliliğinden, çevrenin pisliğinden ama hiç birimiz vazgeçmiyoruz İstanbul’dan.

Şimdi düşünüyorum İstanbul'da yaşamamızın sebebi nedir?
Nedir bu kadar vazgeçilmez olan. Boğaz mı? Deniz mi? Hava mı? Su mu? Düşünmekle bulunmuyor cevap, zaten kelimeler de yetmiyor ya da aciz kalıyorlar. Diğer taraftan mantıksız geliyor İstanbul da yaşamak.

Alt alta yazıp topladığında görüyorsun ki pek de geçerli bir sebep yok burada olmak için. Öyle bir şey var ki İstanbul'da insanı kendine çeken ne anlamak ne anlatmak mümkün.

Anlatılmaz yaşanır İstanbul. Cazibe herhalde bunun adı, Tüm çirkinliklerini gizlemeyi ustaca beceren, güzelliklerini hiç çekinmeden size sunan, başı daima dik, hiç utanmayan, kendine hep güvenen, baş döndürücü şehir !!

Kim bilir belki bir gün bizleri de terk edecek bu şehir !

Biraz daha İstanbul'lu olmalıyız, anlamalıyız onu belkide biraz daha sevmeliyiz belki de.

[Bülent Aydınlı]

yarama bastı bu yazı, hüzünlendirdi yine... İstanbul. şikayet etmeden bir gün bile geçirmediğimiz İstanbul,ama yine de vazgeçemediğimdir benim.şehirden uzaklaştığımda eksikliğini taşıdığım yer İstanbul. bakalım 28 Ekimden sonra nasıl alışıcam bir başka şehire,trafiği,kalabalığı,karmaşıklığı,sahili,kız kulesi,çamlıcası olmayan bir yere...
merve

[Dilek Aydınlı]

1 yıllık bir istanbullu olarak malesef size bu konuda katılamayacağım. belki fikir yürütmem için biraz erken ama nedense sevmedim istanbulu. çünkü bu şehirde yaşamak için çok paran olacak.iyi yerde oturacaksın.o zaman güzel.tozu toprağı pisliği çekilecek gibi değil.ama malesef hayat şartları burda yaşamamızı gerektiriyor.belki istanbulu iyice öğrenince severim.daha doğrusu sevmek zorundayım. çünkü bu şehre muhyacız.sevgiler

[Birsen Çelebi Sarı]

Öncelikle İstanbul ayrıcalıklı bir şehir ki ne şairleri ne yazarları mest etmiş.

İstanbullu olmaya gelince: Burası hayatın merkezi gibi. Bunu başka şehirlerde yaşarken çok daha iyi anlayabiliyorsunuz. Ben uzakken İstanbul'dan, her konusu açıldığında dile getirirdim İstanbul'u sevmediğimi. TV'de, gazetede, dillerde hep İstanbul'un olması rahatsız ediyordu beni. Yaşadığım şehir olmasına ve tüm sülalem İstanbul'da olmasına rağmen, İstanbul'a olan bu aşırı ilgi benim tepkiyle yaklaşmama sebep oluyordu. Bulunduğum şehire yeni gelen birşeyin (moda olan bir kıyafet, bir sinema filmi vs.) İstanbullular tarafından çoktan keşfedildiğini bilmek beni çok rahatsız ediyordu. Kedinin uzanamadığı ciğere pis demesi felsefesini benimsemiştim.

Şu an İstanbul'da yaşıyor olmaktan mutluyum. Ama İstanbul'un ayrıcalığını yaşayabildiğimden şüpheliyim. Umarım birgün başarırım bunu...