gönderen Mustafa Demir Özaslan » Pzr Haz 03, 2007 9:21 am
valığın beş para etmiyordu ki,yokluğunla yıkılayım...Sana verilenden çok azını hakediyordun,istemem üstü kalsın yalanlarının ben sena bensizliği bırakıyorum,günü geldiğinde anlayacaksın,hatırlayacaksın nasılsa beni ve yaşattıklarını...Ben sana herşeyi öğrettim,bir tek yıkıldığın zaman ayağa kalkmayı öğretmedim,çünkü buna ihtiyacın yoktu çünkü ben hep yanındaydım,yıkılmana izin vermezdim,şimdi yanımda değilsin,bakalım nasıl doğrulacaksın...