ŞAHİNKAYA KÖYÜ FORUMU

ANAMUN GUNLUĞİ(3)
Eee rebbume şükür mart ayi çikti. Koyinlarun ğnuğni oti kalmadi. Habu adam geturdi olari şinek tarafina . Kadunaslarda bobamun meziresinun ağirina kor olari. Havanun durumina göre kah Armutluğa Kundele, kah Kaczatlara Rizilere doğri otlatur olari. Anabodamo ve Çiğ tarafina da gider. Doğri dürüst otlakta yok. Zavali heyvanlar genede oralarda diken , kök bişe bulup yeyuler. Köyde olsaler hepten aç kalacakler.
Biz gene köy işleriyle meşgul.Siğirlarunda nevalesi bitti ama Allahum yeşillukleri yetişturdi. Lağanalar çiçek açti. Zurzulalar tarlalari kapladi .Traflar yavaş yavaş liforas etmeğe başladi.Lağana, şalğam, tarla oti ne bulursek koparup yeduruyuruk. Loğusa siğirlar için biraz burmalar ayirmişudum olar ile idare edeyuruk. Olara yeşilluk veremezuk, Ayrica Çaykaradanda her hafta bi çuval kepek yada küsbe yuklenup çikariyurum habu ğadinun başina.
Bellemekleri biturduk kazmağa başladuk. Komşilar ile günine gün edeyuruk. Ama habu mubarek havalar hiç aman vermeyu. Likoğanslar zaten köti geçti. Duman , çise soğuk.Şimdida oyle Allahum ğeyirlere getursun ama hiç eyi bi seneye girmeyuruk. Bakalum Allah ne kapi açar bize. Mezireye çikmamuz lazim. Orda da yabacağumuz bi dünya iş var.
Siğirlari aldum mezireye çiktum. 8 baş siğir i ki buzak . Siğirlarun uçi doğurdi. Biri yayla çikiminda doğuracak. O da bi dert. Eba bekleyecesun oni. Ağir ,yukli heyvan bastuği yer gideyu. Ya yuvarlanurse ne ederuk. Siğir gider ne gider eğtiyarlara cevap veremezuk. Obir biri kuri sağin, Fuşki çiğnayan bu sene bi turli yuk tutmadi.İki kere aşağakişura bi kere vağdanca bir kereda Çaykara harasina surmeğe gfeturduk öni. Her defasinda göya suruldi sora çevirdi .yuk almadi. uç tane da dana var. Ha ne deyudum. Her sabah kalkarum. yaparum ağirlari. siğirlari çikarururum. makineyi vururum. Koyinlarda mezerededur ya Frağtilari değişturur, kepeğun malezini habu adamun yemeğini yapar, mezirenun içinida biraz sinormis ederum. Goya temizluk. Çabuk çabuk Ustinköri bişeler yapar, odun yuklenur enerum köye . Kindiye kadar kazar akşam çikarum mezireye. Meğer çikarken boş giderum. Un ,kebek, badades,yeyecek hiç bir şey bulamazsem kül yuklenur giderum. Küli sererum karşuki kabanlara.
Nisan boyle çikti.
Mayis geldi. Çecukler tatile girdi:( O yıllarda köy okulları 23 nisandan sonra yaz tatiline girerlerdi.) Bira rahatladum. Soğun siğirlari beklerler. Akşam üstleri kuzi katiminda bobalarina yardim ederler. Su taşirler. Ateşi yakar etmeği pişururler.Mezireye geç çiksam siğirlari ağira korler bağlarler.
Kazmaklar bitti. Fidrukalarda çikti. Artuk işlerun ağirluği mezirede. Çayirlar paklanacak. İfteriler kusbulikalar çekilecek. Mezire içun odunlar yapilacak. Çayirlara ağbin taşinacak. Taşinana ağbinlari sereceğuk ezeceğuk. Eh daha ne deyeyim bitmez çilemuz bitmez.
Mayisun soni yaklaşti. Kehanlar geldi. Habu adam koyinlar ile aşağaki yaylalara çikti. Sarikayadadur. On gün bobamun çayirini ağplayacak. Ordan Vartana Mudoğun çayirina gececek. Neyse koyinlardan şimdiluk kurtarduk. Ama o adam eziyet çekecek. Eeeh çeksun ne yabayim olmasayidi çoba n. Ağabeyleri gib gitseyidi kurbete bizida kurtarsaydi. Ne hali var ise görsun. Ben gene her sabah enerum köye . akşama kadar kehan yapar akşam nemaziyle çikarum mezireye.
Mayista çikti. Yaylaya çikım kararida alindi. Haziranun ilk haftasi sorasi yaylaya çikacağuk. Yaylaya habu siğirlari biçikarup rğteyarlara brakup inebilsek bi nefes alacağuk.
Not ; Yaylaya çıkımı tüm ayrıntılarıyla yazmaya çalışacağım.

Sevgili Naci ağabey, yazılarınızı geçte olsa okuma fırsatı buldum. "Yaylanun arabaları", "Anamun günlüğü" serisi belki alışıldık beğeni ifadesi olacak ama hakikaten nefis yazılar benim için. Dört bir yana savrulmuş hatıralamızı beşikte özenle büyütme gayretimize katkınız büyüktür. Gönlünüze, emeğinize, kaleminize sağlık diyerek sevgi ve saygılarımı sunarım.

Belgesel devam ediyor. Bir hayatı ve o hayatın konusunu oluşturan yaşam biçimini gözlerimizin önüne sermeye devam ediyorsun ağabey. Bunlar çok önemli yazılar. Kapanan bir devrin kayda geçirilmesi. Kıymetini biliyoruz emin ol. Allah razı olsun.

Sami nin dediği gibi "kapanan bir devrin kayda geçilmesi" denebilecek bu yazıları okurken şunu düşündüm. Bırakın Orhun ve Göktürk yazıtlarını (ki bunlardan hiç bişe anlamıyorum) Mevlanayı, Evliya çelebi yi bile okurken bazı cümleleri anlayamamam zoruma gitmiştir hep. Şimdi hesap edin Naci amcamın yazıya döktüğü şu güzelim kültürümüzün 20-30 yılda bitirilmesine nasıl öfkelendiğimi. Şu an 15 li yaşlardakilerin bişey anlaması sanırım çok zor. Ama Naci amca tek bir kelime,deyim, özel isim hatta küfür bile kalmayıncaya kadar devam et benim için.

Babamın annesi, benim Anagam, ey gidi Tucina, sen cennete gitmeyeceksen kim gidecek ? Seni hep ağlarken hatırlarım, sol elini beline koyup cemberinin ucunu ısırarak tuttuğun gözyaşlarını ben senin yerine akıtıyorum şimdi. Garipluk vurdi mi bana asker ocağını hatırlarım. Hastanede yatarken telefonun ucundaki yakarışını hatırlarım. Acemi bir asker olarak çektiğim ızdırabı hatılarım. Hasan'um deyişin hala kulaklarımda yankılanır. Cenazesene gelemeyişimin isyanını yaşarım. Oğullarını duyduyun büyük sevgini, özverini, çileni hatırlarım. Benim üzerimdeki ödenmez hakkını düşünür, dua ederim. Mezarına baktığımda hayatı sorgularım. Yaz sonu her ayrıldığımızdaki yürek sızımı hatırlarım. Beni askere uğurlamak için dedemden izin alıp Samsun'a gelişini hatırlarım. Vesile anagayla sohbetlerinizi, iki kardeşin dayanışmasını hatırlarım. Köyde geçirdiğimiz son kışı hatırlarım. Üşümemem için gecenin bir yarısı kalkıp sobayı yakan o yaşlı ama yürekli kadını hatırlarım. Dualarının benimle olduğunu biliyorum. Dualarım seninledir, Mekanın cennet olsun. Hakkım sana sonuna kadar helal olsun.

....Sevgili dostum NACİ'YE
....Senin unutamayacağın bizim de bu vesileyle saygı ve rahmetle anımsayabildiğimiz değerlerden biri de elbette annenizden başkası olamaz.Bizimle gençlik yıllarımızda elinden geldiğince o yoğun köy işleri arasında ilgilenmesi bize kendi çocukları gibi değer vermesinin önemi gün geçtikçe daha da önem arzetmektedir.Malesef beklenmedik bir zamanda aramızdan ayrıldı geride yukarıda bahsettiğiniz benzeri bir sürü anıları bırakarak...
....Bizim annelerimiz çilekeştir,bizim annelerimiz çalışkandır,bizim annelerimiz güleryüzlüdür,evlerimizde babalar reis konumundadır ama annelerimiz her işte hür ve özgür ne yazıkki çocuklarına bağımlıdır...
....Bizim annelerimizi cümlelerde tarif etmek zor ve imkansızdır.Onlar bizim herşeyimiz,onlar bizim yuvamız,onlar bizim öz vatanımızdır.Onların kanatları altında kanatlandık,onların emeğiyle emekledik,yürüdük,koştuk ve bu yaşa geldiğimizde onların değerini daha iyi anlamaya başladık inşallah geç kalmadık.
...Bu vesileyle rahmetli annenizi bir kez daha anımsayarak ALLAH gani gani rahmet eylesin diyor tüm annelerin ellerinden saygı ile öpüyor size de yazınızdan dolayı tekrar teşekkürlerimi sunuyorum,sevgilerimle...

Tarifi yok Hiç bir dil hiç bir şekilde tarif edemez o cümlelerin altında ki sevgiyi emeği hoşgörüyü özveriyi ve okurken yaşadığım bu hazzı.Yüreğine sağlık Naci amca.MÜKEMMEL

Ne demeli...
Övgüden başka bir sözüm yok.
Hiç bitmesin yazıların.Sağlıcakla kal.