PARAGAF-274.....14.12.2012.....CUMA BULUŞMASINA HOŞ GELDİNİZ

[Muzaffer Mustafa Altuncu]

Canlı görür yağışı derki sohbet edelim,
Hayalde olan bizler bilmem ki ne edelim,
Sen canlı bizler hayal haydi bir şey edelim,
Bilgisayar başında bir buluşma yapalım.

[İhsan Şahin]

DELİNİN biri camiye girer, belli ki namaz kılacak.
Ama oturmaz, meraklı ve şaşkın gözlerle etrafı süzer-dolanır..
Bir oraya, bir buraya her köşeye dikkatli...
ce bakar ve hızla çıkar gider..
Az sonra sırtında bağlanmış odunlarla tekrar gelir camiye ve tam namaza başlamak üzere olan cemaatle birlikte saf tutar..
Ama sırtındaki odunlarla güç bela bitirir namazını.
Eğilip kalktıkça yere düşen odunlar, çıkardığı ses vs. derken, tabii cemaat de rahatsız olmuştur bu durumdan..
Nihayet biter namaz, bitmesine ama her kafadan bir ses çıkar..
Herkes kıpırdanmaya, adama söylenmeye başlamıştır bile..
İmama kadar ulaşır sesler, hafiften tartışmalar..
İmam aynı mahalleden, bilir az çok garibin halini, şefkatle yaklaşır meczubun yanına ve der ki:
“Oğlum böyle namaz mı olur, sırtında odunlarla, sen ne yaptın?
Hem kendini hem de çevreni rahatsız ettin bak, bir daha namaz kılmaya yüksüz gel olur mu?”
Bunu duyan meczub melül-mahzun, ama manalı bir bakışla sorar
“Âdetiniz böyle değil mi?”
“Ne âdeti?!” der Hoca..
Cemaat da toplanmış, merak ve şaşkınlıkla olayı izlemektedir o sıra..
Der ki meczub bu kez:
“Hocam ben namaz kılmak için girdim camiye, şöyle kendime uygun bir yer ararken içeridekilere baktım, gördüm ki herkesin sırtında bir şeyler var. Zannettim ki adet böyledir, ben de şu odunları yüklendim geldim işte, neden kızıyorsun? Kızacaksan herkese kız, tek bana değil!
Hoca şaşırır: “Benim sırtımda da mı var?” der..
“Evet” der meczub, “Hepinizin sırtı yüklü!”..
Cemaatte ise hafiften “deli işte!” manasına,bıyık altından gülüşmeler başlamıştır..
Meczub bu kez öne atılır ve tek tek cemaati işaret ederek, saf bir çocukça, heyecanla bağırır:
“Bak bunun sırtında mavi gözlü bir çocuk, bunda kocaman bir elma ağacı vardı..

Bunda kırık bir kapı, bunda bir tencere yemek, bunda kızarmış tavuk, şunun sırtında yeşil gözlü esmer bir hatun, bununkinde de yaşlı annesi vardı!..”
Sonra iki elini yanlarına salar başını sallar ve umutsuzca;

“ Boş yok, boş yok hiç!..diye tekrarlar.

O böyle söyleyince, herkes dehşet içinde şaşkınlıkla birbirinin yüzüne bakar!
Aynen doğrudur dedikleri çünkü;
Kimi doğacak çocuğunu düşünüyordur namazda,
kimi bahçesindeki meyve ağaçlarını,
biri onaracağı kapıyı,
diğeri lokantasında pişireceği yemeği..
Biri açtır aklında yiyeceği tavuk,
birinin sırtında sevdiği kadın,
diğerinde de bakıma muhtaç annesi vardır.
“Peki söyle bakalım bende ne vardı?” der, bu kez endişeyle Hoca..
O da der ki:
“Zaten en çok da sana şaştım hoca! Sırtında kocaman bir inek vardı!
Meğerse efendim, hocanın ineği hastaymış, “öldü mü ölecek mi?” diye düşünürmüş namazda..
“Harâbât ehlini hor görme sakın, defineye mâlik viraneler var.”

Bildirince bildiren, yüreği olan görüyor elbet..".



.

[Mustafa Şahin]

Hoş geldi, sefa geldi eniştelerin hası,
Yazsın da okuyalım, gurbet sıla arası,
Şairin olmaz elbet, yazdığının kirası,
Kamaoğlu Aslan'a bir merasim yapalım.



.

[Ahmet Üstünbaş]

Kırıkhan' dan gelecek, var daha bir kaç kişi,
Müdür Şahin geç kaldı, belki vardır bir işi,
İnternet çalışacak, prize takarsan fişi,
Teknoloji çağından, istifade yapalım !!..

[Arslan Kamaoğlu]

Ankara soğuk yerdur dışarda gezmek olmaz.
Arslan bu soğuk yerde bir aydan fazla kalmaz.
Reyhanlı bekler onu, seçimler onsuz olmaz.
Gelecek birkaç cuma paragaflar yapalum.

[İhsan Şahin]

Başaran AYDINLI.... Lütfü OKUR....ailelerce bir dost sohbeti kıraat ederken, sizleri de takip ediyor ve selamlarımızı gönderiyoruz.

[Ahmet Üstünbaş]

Kırıkhan' dan çokları, zaman zaman gidecek,
Olamaz buna asla, biriler dur diyecek,
Memurlar görev için, emekli ne edecek,
Tarlalar yetmez oldu, burada ne yapalım !!..

[Mustafa Şahin]

Trakya'nın bir köşesi, mekandır yeğenime,
Şairlerin meydanı dükkandır yeğenime,
Hasretlik tepeleri seyrandır yeğenime,
Ayrılık biter bir gün, biraz sabır yapalım.




.

[İhsan Şahin]

Dayıma mektuplar 6

DAYIMA MEKTUPLAR 6

Anlamaz derdimden, gamsız olanlar
Aynayı önüme aldım be dayı
Şu gurbetin kahrı, bitmez diyorlar
Dünyayla kelamı, kestim be dayı

Gurbet elde kulun, çıkmaz rüyası
En yüksek makama, onun duası
Beterin beteri var, dertler dünyası
El açtım Allah’a sustum be dayı

Hayatın yükünü sırta alınca
Yediğim tekmeler bini aşınca
Köşeme çekilip sessiz durunca
Köz oldum yandım, piştim be dayı

Ne ana ne baba, ne de gardaşım
Bir kağıt bir kalem, onlar yoldaşım
İçime döktüğüm yaşlar sırdaşım
Sonunda bu hale, düştüm be dayı

İhsan Şahin

[Mahmut Köseoğlu]

[Mahmut Köseoğlu]

[İhsan Şahin]

avcılar kovaladı, kaçtı kaçtı yoruldu
uzattı "ayak"ları, nerde kaldın soruldu
katılsın cemaate, artık sular duruldu
maksadım hasıl oldu, bir vay beni yapalım

[Adnan Ayaz]

Bilirim huylarını sataşmadan duramaz
Bozuk gramafon gibi sesini çıkaramaz
Bakmayın yazdığına vur deseniz vuramaz
Yıllardır böyle yazar,alıştık ne yapalım?

[Muzaffer Mustafa Altuncu]

İstersen alışma,

[İhsan Şahin]

yağ çıkaran yayığı, sallar sallar dururum
huyum kurusun benim, hem sever hem vururum
cim karnında bir nokta, olsa bile görürüm
uslu dursun söyleyin, bir muhabbet yapalım