gönderen Muzaffer Mustafa Altuncu » Cum Mar 26, 2010 7:57 pm
Şiir sayfamı takip etmeyenler ve bu sayfayı ziyaret edenler anam için yazdığım şiirimi okusun istedim,
Anam;
İkibinon yılının onüç Mart sabahında,
Cumartesi günüydü saat sekiz otuzda,
Anam Hakka yürüdü başı da kucağımda,
Salavat getirerek kuş gibi uçtu anam.
*********
Kırk gün önce bir kiriz alıp O’nu gitmişti,
Nefesler bitmeyince o an geri gelmişti,
Yanında olanlara çok mutluluk vermişti,
Yarı ölü bir halde yaşamış canım anam.
*********
O yalnız duramazdı çağırırdı bizleri,
Kriz sonrası anamın tutmaz oldu dizleri,
Son nefes sonrasında açık kaldı gözleri,
Yataklara düşmedi çok şükür benim anam.
*********
Yemeğe doymaz iken artık yiyemez oldu,
Çaya doymayan anam artık içemez oldu,
Her gün bin defa sayan artık sayamaz oldu,
Dişleri ağzına koyamaz oldu anam.
*********
Salavat tövbe ile geçmişti iki saat,
Sonrası kollarımda ruh teslimi çok rahat,
Nasıl yapsın Muzaffer o durumu izahat,
Kuş gibi kollarımda sızıp kalmıştı anam.
*********
“Eydihim” dediğimde “Mena helfehum” deyip,
Gerisini okurdu sesli ara vermeyip,
Umuhadiküm vemehadiküm söyleyip,
Son günlerde bunları çokça okudu anam.
*********
Özledim bağırmanı ölüyorum demeni,
Mideye şifa için o şeker istemeni,
Her bağırma sonunda ananı çağırmanı,
Hulasa buralarda yerin boş kaldı anam.
*********
Özledim alkışını göz yaşsız ağlamanı,
Günah hesap ederek başını bağlamanı,
Her gördüğün kadının boynuna sarılmanı,
Özel durumlarını özleyeceğim anam.
*********
Her ayrılık anında helalık istemeni,
Karşıdaki kişiye güleryüz göstermeni,
Günün her saatinde çay içmeyi sevmeni,
Seni hiç unutamam ömür boyu ben anam.
**********
Muzaffer boşluktadır dolmayacak şu gönlü,
Bir gün anladır belki anasını çok yönlü,
Bazı işleri yapmış etrafta onu ünlü,
Dünyayı aratmasın Yaratan sana anam.
26.03.2010
Muzaffer ALTUNCU
-Gölcük-