ŞAHİNKAYA KÖYÜ FORUMU

Fotinos'u kan davası yüzünden terk etmek zorunda kalan ve Şur'un Hadi mahallesine yerleşen Altuncuoğullarının dördüncü kuşak üyelerindenim. Kibar Altuncu oğlu Hasan Altuncu torunu Naci Altuncu'nun oğlu, Kibar Ahmet Altuncu ve Hatice Ayan'ın torunu, Mahmut Tiryaki ve Hanife Tiryaki'nin kızı Hatice Altuncu'nun ilk çocuğu, Eylem ve Biran Altuncu'nun tek ağabeyi, Sedat Altuncu'nun ilk ve tek erkek yeğeni, Mehmet ve Ömer Cemal Altuncu'nun kuzeni, Mikail ve Seyfettin Tiryaki'nin yine tek erkek yiğeniğim.

1978 yılının Ekim ayında, Altuncu sülalesinin doğumhanesi sayılan eski evin, güneş almayan nemli arka odasında dünyaya geldim. Yedi yaşına kadar Dedesi ve Anagasıyla yaşayan şımarık bir çocukken, deneme maksatlı başladığım Şahinkaya İlkokulunda okuma yazmayı rahmetli Çovala hocadan öğrendim. İlk resmi okul kaydımı bir yıl sonra babamın öğretmen olarak atandığı ilk görev yeri olan Giresun'un Keşap ilçesinde yaptırdım. Burada sınıfta kaldım. Birinci sınıfı iki kez okumak zorunda kaldım.

Tam başarılı bir öğrenci olacakken, babamın tayini Kayseri'nin Sarıoğlan ilçesinin Küpeli köyüne çıktı. Babam, bir yıl boyunca tek başına burada çalıştı. Samsun'un Dereler köyünde rahmetli Sayit Ayan'ın yanında annem ve iki kardeşimle birlikte Babamın Samsun'a tayin yaptırmasını bekledim. Bu sırada Dereler köyü ilkokulunda ikinci sınıfı birincilikle bitirdim. Babamın tayin isteği kabul edilmeyince, Kayseri'ye gitmek zorunda kaldım. Burada üçüncü sınıfı okudum. Dördüncü sınıfın ikinci haftasında, annemi Samsun'da bir şirketin ortağı gösterip, eş durumundan tayinimizi yaptırınca 1,5 yılın ardından bu kez babamla birlikte Samsun'a geri döndük. Dördüncü sınıfı hiç okumadım. Beşinci sınıfı Samsun Belediye Evleri İlkokulunda okudum. Beş yılda beş değişik sınıf, beş değişik öğretmen ki bunlardan biri annemdir. Nihayet mezun oldum. Ve sırasıyla Samsun Atatürk ortaokulunu, ( ki burada da uyum sorunları nedeniyle üç ayrı sınıfta okumak zorunda kaldım ) bitirdim. Lisede istikrarı yakalarım diye umut ederken kredili sisteme denk geldim. Bırakın bir yılı iki dönem üst üste aynı sınıflarda okuyamadım. Neyseki bu sistemin tek avantajını kullanıp 2,5 yılda Samsun 19 Mayıs Lisesinden mezun oldum. 1995 yılında ilk kez girdiğim üniversite sınavını kazanarak Marmara üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik bölümünü kazandım. Okulu çalıştığım için beş yılda bitirdim. Halen Özel bir Televizyon kanalında Tv habercisi, muhabir olarak çalışıyorum.

hasan kardesım hosgedlın.nıhayet senle burda da olsa bır ıletısım kurabılecegım bunada sevındım.ayrıca baktımda sana ılk mesaj yazma serefınede ben naıl oluyorum:)) masallah tanıtım super tebrık ederım ama mıllet usenecek okumaya ola.
senın yaylada dana aramanı hıc unutmayacam sanırım sende unutmamıssındır:)))
cocukluk ve genclık yıllarımın en degerlı dostluklarından bırısısın tarafımdan cok ozlendıgını bılmenı ısterım.ıns bundan sonra gorusebılırız.
bana hedıye ettıgın ( hedıye deglde zorla almıstım) burc kolyesını uzuuun sure sakladım ama sanırım nıyetsız verdıgınden bendende bırısı asırmıs ))
hasanım kendıne coook ıyı bak gorusebılmek dılegıyle saglıcakla kal....

bu arada unutmadan bu kadar zorlu egıtım hayatında gosterdıgın basarılar ayrıca takdıre şayan:)))))))
ben cengiz ayan (mudoglu)

ola kendini bukadar ayrıntılı tanıtmana gerek yoktu.
yeterince tanınıyorsun ve seviliyorsun,
sana da hoşgeldin diyeyim. yüzünü görmek güzel

Vay Cengiz'im vay. Seni ne çok özledim bir bilsen. Yayla deyince aklıma hep sen geliyorsun. Hele de o unutulmaz 95 yılı. Tam 11 yıl oldu. Vay anasını, İstanbul'da seni çok kısa görebildim. Duydum ki, bu yaz yayladaymışsın, denk gelmedi. Neden öyle erken geldin ? Seni 11 yılın üzerine yaylada görmek isterdim. Anıları tazelemek şöyle bir boğaza volta atarmak isterdim. Neyse daha zaman var. Ben bundan sonra siteyi mütemadiyen takip edeceğim. Görüşelim. Seneye izinleri denk getirelim. Bu arada sana verdiğim kolyeyi hatırlamadım. Eğer dediğin gibi burç kolyesiyse boş ver gitsin. Burçlara inanmam. O zamanlar inanıyor muydum acaba ? Sanmıyorum ama her neyse, öptüm seni Öğretmenim.

İlhan abi nerdesin ya ! özlettin kendini. Erzurum Narman'dan selamını aldım. Bizim kameraman hala anlatıp durur, Erzuram'a gittim senden kurtulmadım diye şaşkınlığını söylemekten hala sıkılmadı. Ne güzel burada meslektaştık, karşılaşıyorduk. Gerci artık eylem haberlerine gitmiyorum ama Senin için giderdim vallahi. Ey gidi Enesun hani, ey gidi Güngören zamanlari, hayatımın en güzel anlarını o evde birlikte yaşadık. Teşekkür ediyorum, saygılar sunuyorum....[/b]

Dostum merhaba,
Yıllar ne çabuk geçiyor.Bekarlık evindeyken bugünleri böyle yaşayacağımızı tahmin edemezdik galiba.Gerçekten şehir hayatı parçaladı ilişkileri ve samimiyetleri.Eski dostların, dolayısıyla da eski dostlukların unutulmayacağını düşünerek yaşamının her alanında muvaffakiyetler dilerim...

özlemek ne kelime , ya biz. o zamanki günleri unutmak imkansız.
hayatımıza oldukça kalın sayılabilecek çizgilerle işlenmiş. geçmişten kalan hoş bir seda, ama unutulmayacak elbette. herhalde öyle bir ev daha olmaz. keşke olsa , bizde yeni jenerasyonun enesun haninun hatiralarını dinlerduk. herhalde hayat böyle imiş. bu arada fatihin resmi de çok güzel .

HASAN HOŞGELDİN SENİ GÖRMEK GÜZEL.

Hasan siteye hoş geldin.Galiba ünüverste yılları sıkıcı geçmişki pek ayrıntıya girmedin.Sitede eksik olan muhabirlik ve gazetecilik boşluğunu tamamlayacağından eminim.Selamlar.

Dayi ogli merhaba
Cocuklugumuzdaki gadi gunlerindeki gibi herzaman gorusebilsek keske
istanbullarda son zamanlarda arasira karsilasiyorduk ama simdi oda olmayacak belli bir sure ben yurttisindayim.Bari anternet te goruselim be
ola daha ceviz silleyumisun......

Ola kenduni bu denli tanıtınca bir anda çıkartamadum. dedum bu uşak kimdur. sonra baktum resim var orada bi adam duruyu orda. gene tanıyamdum. sonra akluma güngörendeki ev geldi bir iki akşam konaklamıştım oralarda(ist. gelupta orada konaklamayan pek azdur veya hiçtur) sonra çıkardum seni beynumdeki sisli dolambaçlarda... hoşgeldun

Aşk olsun Gökhan Kardeşim. Aslında kendimi tanıtmak için tek bir cümle yeterli... MORİ'NUN HASAN...

Hoşgeldin Hasan Abi, ne iyi ettin gelmekle. İnternet sorununu da çözmüşsün galiba. Yazılarını beğeniyle okuyorum her ne kadar cevap yazmasam da.

Görüşmek dileğiyle..

e madem bu kadar kolayı vardi ne uğraşturursun bizi. seni tanımayacak kadar bunamadım çok şükür. seni severim arkadaşım. keyfiçun mi kameraman hasan derum sana. yayla ile ilgili yazduklaruni da opkudum haşimdi, eline, yüreğuna sağluk