gönderen Dilek Aydınlı » Cmt Mar 15, 2008 4:13 pm
Dündar dayımı burda görünce bir an sevindim sonra bir hüzün kapladı içimi.Ölüm kimseye yakışmaz ama Dündar dayıma hiç yakışmadı.Büyük insanla büyük,yaşlıyla yaşlı,çocukla çocuk olabilen bir insandı.Hiç beklenmedik bir anda gelen ölümü hepimizi çok üzmüştü.Hatta ben hala inanamıyorum.Sanki yaşıyormuş gibi.Mekanı cennet,toprağı bol olsun.