CENGİZ AYAN
Gönderilme zamanı: Prş Mar 16, 2006 10:44 pm
1. sayfa (Toplam 2 sayfa)
Gönderilme zamanı: Prş Mar 16, 2006 10:44 pmRe: DELİ CENGİZ
Gönderilme zamanı: Cmt Mar 18, 2006 3:27 pmyayladan tanıdığım kadarıyla her attığını kafadan vuran bir şahsiyetti allah rahmet eylesin nur içinde yatsın
Gönderilme zamanı: Cmt Mar 18, 2006 8:23 pmESKİ ŞUR OKULUNDA İLKOKUL 1. SINIFTAYDIM. SARMACA EKMEK ALMAYA GİDERKEN PEŞİMİZE DÜŞTÜĞÜNÜ HATIRLIYORUM.PEK TABİ Kİ TAŞLARI DA YEDUK KAFAYA ... ALLAH RAHMET EYLESİN
Gönderilme zamanı: Pzr Haz 11, 2006 2:33 pmLAZGIRAN MAHALLESİNİN UNUTULMAZ VE VAZGEÇİLMEZİYDİ CENGİZ.DEYİM YERİNDEYSE KÖYÜMÜZE İZ BIRAKMIŞ KALBİMİZDE İZ BİRAKMIŞ ENTERESAN ŞAHSİYET.DOKSARUN HASAN, DEFİĞUN AHMET, DEFİĞUN YÜKSEL, İSKULİNUN CENGİZ.İNANMASI GÜÇ ANILARLA DOPDOLU BİR GENÇLİK.BENİM İÇİN ÇOK SEY İFADE ETMİŞTİR CENGİZ.İNANIN DELİ DEĞİLDİ CENGİZ. ASLINDA HER İNSANDA VAR OLAN ZAMAN ZAMAN KUMANDA EDEMEDİĞİ EŞREF SAATİNİ ONA BİRAZ FAZLASIYLA VERMİŞTİ RABBİM. İSMİNİN BAŞİNA NE İLAVE EDİLİRSE EDİLSİN SEN,HATIRLANDIĞINDA İÇTEN BİR TEBESSÜMLE ANACAK SENİ HER TANIYAN.AMA BEN SENİ HİÇ UNUTMAYACAĞIM.RAHAT UYU MEZARINDA.SENİN BİZDE HAKKIN VAR UMARIM HESAP SORMAZSIN ÖBÜR TARAFTA. HAKKIM VARSA HELAL OLSUN MAHALLENİN MASKOTU.
Gönderilme zamanı: Çrş Haz 28, 2006 2:39 pmNişancı cengiz Zavallı babaannemin hala daha gözünün üzerinde hatırası durur 
Allah rahmet eylesin
Allah rahmet eylesinWW
Gönderilme zamanı: Cum Eyl 15, 2006 5:01 pmRAHMETLİ CENGİZ ZURDUĞLİYA ÇOK GELURDİ EN UFAK İKEN Bİ GÜN GELMİŞİDİ HER GELDUGUNDE KUYMAK YERDİ TERSLUK OGÜN DA EVDE KİMSE YOK SADE CECUKLER VAR BAKTİ Kİ KUYMAK FALAN YOK ORTALIKTA KİMSENUNDA YEDURMEĞE NİYETİ YOK SİNİRLENMEĞE BAŞLADİ BİZDA ÇECUK LDUGUMUZ İÇUN KAFA YAPMA AMACINDAYFIK CENGİZ İLE GERİSİ MALUM TAŞLARDAN BİZDE PAYIMIZA DÜŞENİ ALDIK!!
Gönderilme zamanı: Cmt Eyl 23, 2006 2:51 pmallah rahmet eylesın sevgılı komsuma az gıdup gelmedı hanırmak taslarına yaz kıs demeden oda sonunda burdan goc ettı obur dıyara
RAHMETLİYE
Gönderilme zamanı: Pzr Ara 10, 2006 2:12 pmBEN KIRIKHANDA OTURUYORDUM. KÖYE İLK DEFA GELMİŞTİM YAŞIMDA 12 VARDI HALAMA GEZMEYE GİTTİM HADİDA OTURUYORDU .HALAMIN KIZIDA BANA RAHMETLİYİ ÇOK KORKUNÇ ANLATTI ÇOCUKLARI ÇOK DÖVER FİLAN NEYSE BEN EVE DÖNECEKTİM HALAMDA YOLU TARİF ETTİ BENİ YALNIZ GÖNDERDİ TAM YOLUN ÜSTÜNDE BİRİSİ DURUYOR BANA BİR BAKTI BENİM ÖDÜM PATLADI BU KESİN ODUR DEDİM BAŞLADIM KOŞMAYA BU SEFER EŞARBIM DÜŞTÜ ONUN OLDUĞU YERDE AZ İLERDE KAMYON VARDI GEÇTİM KAMYONUN ARKASINA BEKLİYORUM ONUN GİTMESİNİ GİTMEDİ BEN HER KAMYONUN ARKASINDAN KAFAMI ÇIKARIYORUM RAHMETLİ BANA ÖYLE TUHAF BAKIYORDU BU SEHLUK ORDA NİYE DURUYOR DİYE DÜŞÜNMÜŞ OLABİLİR.BENİM ONDAN KORKTUĞUMU ANLADI ORADAN AYRILDI BENDE EŞARBIMI ALDIM HEM HALAMI HEMDE CENGİZ ABİYİ ALLAH RAHMET EYLESİN
Gönderilme zamanı: Pzr Ara 24, 2006 9:24 ambundan tahminim 25 yıl önce bir akşam lazkırandaki ( okulun yanındaki ) evde oturuyorduk. muhabbet konuşmak derken bir ara annem camdan dışarı baktığında pencerenin karşısında birşey dikine duruyordu. bu saatte orada duran ne olabilirdi diye birbirlerine sorarken anneannem - hepimizden cesurdu- kapıyı aralayınca orda dikine duranın cengiz olduğunu anladı.Cengizin kafası yarılmış kanlar aşağı doğru akıyordu.hemen içeri aldık onu.o zamanda dayım tıp fak. 2. sınıfında okuyodu.kafasını pansuman edip kanını durdurduktan sonra anladık ki cengizi babası demirle dövmüştü. rahmetli cengizi babası kötü döverdi. pansumandan sonra evine götürdüler cengizi babasına yalvar yakar zorla içeri aldı oğlunu. allah rahmet etsin bu olayı hiç unutmam. cengiz deliydi korkutucu bir görünüme sahipti ama alttan aldınızmıydı da kimseye bişey demezdi.
Gönderilme zamanı: Prş Oca 04, 2007 11:55 amallah rahmet eylesin yeri cennet olsun...
Gönderilme zamanı: Pzr Oca 21, 2007 9:24 pmASKILI PANTOLONLU KARİZMA Kİ- MUUUNDU ?
Ağustosun sonları, güneşli, hafiften esen sıcak bir rüzgarın yayladan indiğimiz bu ilk günlerde, sertleşip kurumuş ve çatlamış yüzümüzü ılık ılık okşadığı bir öğlen vakti, köyde ki evinizin havlisinda fındık yapraklarının oynaşan gölgeleri altında, önünüzdeki sıkıştırılmış futuşlu fındık dolu sepeti ayıklamak üzere dış kapının kadosoruna oturup, ne yaptığının farkında olmadan otomatiğe bağlanmış gibi yan tarafınızdaki ağaçtan oyularak yapılmış “got” denen ölçeği, ayıklanmış fındıkla doldurmanın dışında hiçbir hedefinizin olmadığı, köy komşularınızın ve yayla arkadaşlarınızın hepsinin mezireler de bir arada olmalarından dolayı kendinizi şanssız hissettiğiniz, yaprakların hışıltısı ve derelerin uğultusundan oluşan ıssızlığın sesiyle baş başa sıkıcı bir gün.
Evin dufa tarafından önce gittikçe artan hışıltılar, ardından, kısa kesilmiş, siyah, düz, gür ve dik saçlı, badem gözleri dolgun yanaklarının ardında gölgelenmiş, eğilip size bakan sevimli, kocaman bir yüz. Ardından sağa ve öne eğik vaziyette sendeleyerek gelen bir vücut. Göbeğinin önünde sağlam olan sol eliyle, bilekten parmaklarıyla beraber tamamen içe kıvrılmış özürlü sağ elini korumak için üstten örter gibi, kucağında bir şey saklar gibi tutarak, sürtünmelerden dolayı aşınmasın diye poposuna yarım metre çapta, siyah, yuvarlak bir yama dikilmiş, omuzdan askılı pantolonuyla, nefes iniltileri artarak size doğru yaklaşan, uzağınızda ilk bulduğu oturulabilecek yerde oturup,daha önce bir çok kez dinlediğiniz nakaratını, ince bir ses tonuyla, kesik kesik, kekeleyerek, “bi” den sonra duraksayıp, “zum” ları uzatarak; “Kamali dereleri bi-zuuumdu / Hanirmak taşlari bi-zuuumdu / Holisavralar bi-zuuumdu”diye okuyarak sessizliği bozan yukarki Şur’un şenliği CENGİZ AYAN !
Devamlı seyir halinde olduğundan, yukarki Şur’un evleri onun için çay ve kuymak bulunduran birer dinlenme tesisiydi, bizlerde onu dört gözle bekleyen garsonları.Tanıdık, tanımadık hiç kimseden yabancılık hissetmezdi.Herkes onun birinci derece yakınıydı.Bundan dolayı isteklerini rahatlıkla söylerdi, yerine getirilmezse de tepkisini de aynı rahatlıkla ortaya kordu.Buyüzden onu iyi tanımayanlar ilk karşılaşmalarında ondan çekinirdi.
Annem, benim Çaykara’ya gittiğim bir gün, evde yalnızken, Cengiz bize gelmiş. Annem de korkup komşuya kaçmış.Öğleden sonra eve geldiğimde, baktım ki, Cengiz , bizim mutfakta ki divana uzanmış, sobanın üzerinde de çayını demlemiş keyf yapıyor.Sonra annem de geldi ve beraber oturmuştuk.Ama anneme olan kızgınlığı dinmemişti.Hepsi hepsi, tek istediği bir de kuymaktı, bunu da kendine has klasik deyişiyle “ Cengiz’e kuymak de da de “ şeklinde ifade ederdi.
Her şeye sahip olsak da , gözümüzün yine de doymadığı bu dünyadan, o çok erken yaşta kuymağa bile doymadan göçüp gitti. Sadece kuymağa doymuş olması yeterdi.
Ama olsun, biz şimdi, bir kuymak yemek için ta bilmem ne turistik tesislerine ayda bir zor bela giderken, o herhalde, yanında bir büyük demlik çayla, devamlı kaziga yerken, bize bakıp gülüyordur, olduğu yerden.
Bülent Hakan Altuncu
Ocak.2006 / Trabzon
Ağustosun sonları, güneşli, hafiften esen sıcak bir rüzgarın yayladan indiğimiz bu ilk günlerde, sertleşip kurumuş ve çatlamış yüzümüzü ılık ılık okşadığı bir öğlen vakti, köyde ki evinizin havlisinda fındık yapraklarının oynaşan gölgeleri altında, önünüzdeki sıkıştırılmış futuşlu fındık dolu sepeti ayıklamak üzere dış kapının kadosoruna oturup, ne yaptığının farkında olmadan otomatiğe bağlanmış gibi yan tarafınızdaki ağaçtan oyularak yapılmış “got” denen ölçeği, ayıklanmış fındıkla doldurmanın dışında hiçbir hedefinizin olmadığı, köy komşularınızın ve yayla arkadaşlarınızın hepsinin mezireler de bir arada olmalarından dolayı kendinizi şanssız hissettiğiniz, yaprakların hışıltısı ve derelerin uğultusundan oluşan ıssızlığın sesiyle baş başa sıkıcı bir gün.
Evin dufa tarafından önce gittikçe artan hışıltılar, ardından, kısa kesilmiş, siyah, düz, gür ve dik saçlı, badem gözleri dolgun yanaklarının ardında gölgelenmiş, eğilip size bakan sevimli, kocaman bir yüz. Ardından sağa ve öne eğik vaziyette sendeleyerek gelen bir vücut. Göbeğinin önünde sağlam olan sol eliyle, bilekten parmaklarıyla beraber tamamen içe kıvrılmış özürlü sağ elini korumak için üstten örter gibi, kucağında bir şey saklar gibi tutarak, sürtünmelerden dolayı aşınmasın diye poposuna yarım metre çapta, siyah, yuvarlak bir yama dikilmiş, omuzdan askılı pantolonuyla, nefes iniltileri artarak size doğru yaklaşan, uzağınızda ilk bulduğu oturulabilecek yerde oturup,daha önce bir çok kez dinlediğiniz nakaratını, ince bir ses tonuyla, kesik kesik, kekeleyerek, “bi” den sonra duraksayıp, “zum” ları uzatarak; “Kamali dereleri bi-zuuumdu / Hanirmak taşlari bi-zuuumdu / Holisavralar bi-zuuumdu”diye okuyarak sessizliği bozan yukarki Şur’un şenliği CENGİZ AYAN !
Devamlı seyir halinde olduğundan, yukarki Şur’un evleri onun için çay ve kuymak bulunduran birer dinlenme tesisiydi, bizlerde onu dört gözle bekleyen garsonları.Tanıdık, tanımadık hiç kimseden yabancılık hissetmezdi.Herkes onun birinci derece yakınıydı.Bundan dolayı isteklerini rahatlıkla söylerdi, yerine getirilmezse de tepkisini de aynı rahatlıkla ortaya kordu.Buyüzden onu iyi tanımayanlar ilk karşılaşmalarında ondan çekinirdi.
Annem, benim Çaykara’ya gittiğim bir gün, evde yalnızken, Cengiz bize gelmiş. Annem de korkup komşuya kaçmış.Öğleden sonra eve geldiğimde, baktım ki, Cengiz , bizim mutfakta ki divana uzanmış, sobanın üzerinde de çayını demlemiş keyf yapıyor.Sonra annem de geldi ve beraber oturmuştuk.Ama anneme olan kızgınlığı dinmemişti.Hepsi hepsi, tek istediği bir de kuymaktı, bunu da kendine has klasik deyişiyle “ Cengiz’e kuymak de da de “ şeklinde ifade ederdi.
Her şeye sahip olsak da , gözümüzün yine de doymadığı bu dünyadan, o çok erken yaşta kuymağa bile doymadan göçüp gitti. Sadece kuymağa doymuş olması yeterdi.
Ama olsun, biz şimdi, bir kuymak yemek için ta bilmem ne turistik tesislerine ayda bir zor bela giderken, o herhalde, yanında bir büyük demlik çayla, devamlı kaziga yerken, bize bakıp gülüyordur, olduğu yerden.
Bülent Hakan Altuncu
Ocak.2006 / Trabzon
Gönderilme zamanı: Pzr Oca 21, 2007 11:56 pmRabbim bizlerin ders alması için böylesi insanları yaratmış ve aramıza göndermiştir.Aslında her yerde Cengizler var.Onlara da akıl vermiş, bazen bizim düşünemediğimiz şeyleri yaparlar.Ama akıllılar onlara her nedense başka gözle bakarlar.İşte üzücü olan bu....
Rabbım hepimizi af etsin.Cengize de Allahtan rahmet diliyorum...
Bir de bu sayfayı açan Sami Ayan'a da teşekkür ederim....
Rabbım hepimizi af etsin.Cengize de Allahtan rahmet diliyorum...
Bir de bu sayfayı açan Sami Ayan'a da teşekkür ederim....
Gönderilme zamanı: Cmt Eyl 08, 2007 3:41 pm...Sağlığında kendisi için bu denli kayda değer şeylerden söz edlmiş mi bilmiyorum.Herşey çok güzel ifade edilmiş ancak,"Deli Cengiz" ibaresinin bence yerinde olmadığı ,bunu başka bir şekilde lanse edebilirsek daha iyi olur diye düşünüyorum.Bizim de yaşamımızda hiç olumsuzluklrımız olmadı mı?
................
Deliler kendi aralarında akıllılara şöyle demişler:Eğer,biz sizin kadar çoğunlukta olsak da siz bizim kadar olsaydınız kime deli diyecektik acaba........
Bu düşüncede olanlara deli denir mi?
Bu site herkese açık olduğu için lütfen değerlerimize sahip çıkalım.Eğer yanlış düşünmüşsem bu yazımın hemen silinmesini yetkililerden talep eder saygı ve sevgilerimle hoşça kalın sağliklı kalın diyorum.
................
Deliler kendi aralarında akıllılara şöyle demişler:Eğer,biz sizin kadar çoğunlukta olsak da siz bizim kadar olsaydınız kime deli diyecektik acaba........
Bu düşüncede olanlara deli denir mi?
Bu site herkese açık olduğu için lütfen değerlerimize sahip çıkalım.Eğer yanlış düşünmüşsem bu yazımın hemen silinmesini yetkililerden talep eder saygı ve sevgilerimle hoşça kalın sağliklı kalın diyorum.
Gönderilme zamanı: Cmt Eyl 08, 2007 7:00 pmYahu Adnan abi şimdi Cengiz i ben seviyorum (yazdığımdan bu anlaşılabilir) ve olduğu gibi anlatmaya çalışırken öldü diye başka türlü bahsetmek bence tutarlı ve samimi olmazdı diye düşünüyorum. Ben insanları artıları ve eksileri olduğu için seviyorum, ki eksi de denmez dediğin gibi çoğunluk onlar olsalardı biz deli olurduk, evet olurduk ama bu da sorun değil, yani kelimeler içini doldurmuyor özüne sevgi giren şeylerin ama kirletmiyor da, bozmuyor da , küçük düşürmüyor da. Saygılarımla
Gönderilme zamanı: Cmt Eyl 08, 2007 9:29 pmBütün insanları Allah yarattı....İsteseydi bizleri de o "deli" diye nitelendirdiğimiz insanlar gibi yaratabilirdi....Hem onlara deli ünvanını kim verdi ? Bunun evveliyatını bilen var mı?
Bu sayfaya ilk yazdığım zaman inanın Adnanın düşündüğü hiç aklıma gelmedi...Ama zaman zaman o insanlara bakarak şükrederim...Daha doğrusu o insanları gördüüğümde hemen şükür etmek aklıma gelir..Ha belki o insanlar bizden şanslıdır...
-Neden mi ?
Çünkü o insanların öteki dünyada cezası olmayacaktır....
Yani bu dünyada yaşatıklarımızdan ne anladık,ya da bundan sonra ne anlayabileceğiz ki ! Hiççççç,,,,
"Allahın hikmetine sual olunmaz" deyip geçelim....Hiç kimse onlara kötü gözle bakmıyor da onlardan ders almasını bilelim....
Bu sayfaya ilk yazdığım zaman inanın Adnanın düşündüğü hiç aklıma gelmedi...Ama zaman zaman o insanlara bakarak şükrederim...Daha doğrusu o insanları gördüüğümde hemen şükür etmek aklıma gelir..Ha belki o insanlar bizden şanslıdır...
-Neden mi ?
Çünkü o insanların öteki dünyada cezası olmayacaktır....
Yani bu dünyada yaşatıklarımızdan ne anladık,ya da bundan sonra ne anlayabileceğiz ki ! Hiççççç,,,,
"Allahın hikmetine sual olunmaz" deyip geçelim....Hiç kimse onlara kötü gözle bakmıyor da onlardan ders almasını bilelim....