Mert yiğit bir adam. Merhamet abidesi. Ölene kadar delikanlı kalmış bir muhabbet eri.
Şahinkaya gibi bir köye iki kez muhtar olmuş cefakar bir insan. Gafur Erel'den, Kürdonun Ğefur'den bahsediyorum. Kalın sesi, güler yüzü, merhameti, ufak büyük tüm insanlarla kurmayı başardığı üstün beşeri ilişkileri onu insanların sevgilisi yapmıştı. Çocukla çocuk, büyükle büyüktü. Onu seven çok severdi. O da sevdiğini çok severdi. Yaman adamdı Gafur amca. 1996'da Erzurum'da öğrenciyken aldığım ölüm haberi çok derinden etkilemişti beni. Aradan geçen on yıla rağmen unutmadım sıcaklığını dostluğunu büyüklüğünü, adamlığını ve ölümünün acısını... Allah'ın rahmeti üzerine olsun. Ölümün bana unutturamadığı bir kaç kişiden biridir. O nedenle paylaşmak istedim karizmasını sizlerle...
